Page 22 - ebook.msu.ac.th
P. 22
อ�ยุย่�งเข้� 11 ขวบ
่
ี
้
ี
ั
เข้าเรียนช้นประถมศึกษาปีท ๒ ได้กล่าวถึงภาพรวมในปีน ดังน ี ้
ื
ำ
ำ
“ครูใหญ่ให้เป็นลูกเสือสารอง พาไปพักแรมตามตาบล เพ่อ
ำ
บาเพ็ญประโยชน์ในทางสังคม ฝึกให้ราและร้องเพลง ตลอดจน
ำ
กีฬาว่งทนทางพลศึกษา การดนตรีเป่าแคน เป็นต้น แต่เม่อ
ื
ิ
ี
กลับมาบ้านแล้วเห็นแม่ไม่เป็นท่สบายใจ เพราะวัวฝูงมาก
ั
ี
ท้งพ่ชายไม่ค่อยจะนาพาในครอบครัว ซ่งพ่อมีชีวิตอย่น้น
ำ
ั
ู
ึ
พ่ชายกลวพอมาก หมดพอแล้วจึงเป็นท่หนักใจของแม ่
่
ั
่
ี
ี
ึ
้
ื
ู
้
็
ั
ั
้
้
ำ
ตกนา ตาขาว หงตม นงขาว เกบผก หกฟน ทอหก ทอผา
ำ
ั
่
ุ
้
ปลูกหม่อนเล้ยงไหม เป็นหน้าท่ของแม่และพ่สาว อาศัยได้เพียง
ี
ี
ี
ึ
ำ
ำ
พาแม่และน้อง ๆ ทานา ไถนา ดานา ซ่งบางปีฝนแล้งไม่ได ้
ื
ทานาเต็มเม็ดเต็มหน่วย แม่และน้อง ๆ เอาเกวียนไปหาซ้อข้าว
ำ
ทางจังหวัดร้อยเอ็ดบ้าง ทางจังหวัดมหาสารคามบ้าง
ี
ำ
ำ
ิ
ตกระกาลาบากในครอบครัว เงินทองท่พ่อหาไว้หมดส้นไป ในปีน ี ้
สอบได้ชั้นประถมปีที่ ๒ ชะรอยครูใหญ่ให้ผ่านไปอาจเป็นได้...”
(อริยานุวัตรศึกษา. ๒๕๓๖ : ๒๘)
21
2๐ ๑ ๐ ๐ ปี ช า ต ก า ล
๑ ๐ ๐ ปี ช า ต ก า ล
