Page 37 - ebook.msu.ac.th
P. 37

25


                                                         บทที่ 5

                                                    อักษรธรรมล้านนา



                       กรรณิกำร์ วิมลเกษม (2552 : 110) ได้กล่ำวถึงควำมส ำคัญของอักษรธรรมล้ำนนำว่ำ อักษรธรรม
               ล้ำนนำเป็นอักษรที่บรรพชนล้ำนนำใช้บันทึกพระธรรมค ำสอนทำงพุทธศำสนำและชำดกต่ำงๆ  เป็นส่วนใหญ่
               รวมทั้งใช้บันทึกวรรณกรรมทำงโลกอื่นๆ  เช่น กฎหมำย ต ำนำน ต ำรำ เช่น ต ำรำยำ ต ำรำโหรำศำสตร์ มำเป็น
               เวลำนำนกว่ำ 600 ปี นับแต่พุทธศตวรรษที่ 20-24 ซึ่งในปัจจุบันมีเอกสำรโบรำณเป็นจ ำนวนมำกที่เขียนด้วย

               อักษรธรรมล้ำนนำทั้งที่เป็นใบลำน แผ่นศิลำ ตลอดจนสมุดที่ท ำด้วยกระดำษสำที่เรียกว่ำ “พับสำ” อยู่ตำมวัด
                                ิ
               และเก็บรักษำไว้ที่พพิธภัณฑสถำนต่ำงๆ ในภำคเหนือ ซึ่งนับเป็นมรดกทำงวัฒนธรรมและขุมทรัพย์แห่งสรรพ
               วิทยำกำรที่ส ำคัญยิ่งที่บรรพชนล้ำนนำได้ให้ไว้แก่อนุชนรุ่นหลัง ดังนั้นจึงจ ำเป็นที่จะต้องอ่ำนและเขียนอักษร
               ธรรมล้ำนนำได้กอนเป็นอันดับแรกจึงจะสำมำรถน ำควำมรู้และเรื่องรำวต่ำงๆ ที่บันทึกไว้เหล่ำนี้ออกมำใช้ให้
                             ่
               เกิดประโยชน์ต่อประเทศชำติได้ต่อไป






















               ภำพยันต์อักขระธรรมล้ำนนำ อ้ำงอิงใน http://www.cm77.com/hongpra/yanlanna22.php










                ภาพใบลานต ารายาล้านนา อ้ำงอิงจำก พระจตุพล จิตฺตส วโร, พระศุภชัย ชยสุโภ, เกริก อัครชิโนเรศ. แนวคิด
                 ในกำรจัดเก็บคัมภีร์ใบลำนด้วยระบบดิจิตอล ในจังหวัดเชียงใหม่. โครงการ e-book วรรณกรรมล้านนา.

                                        คณะมนุษยศำสตร์ มหำวิทยำลัยเชียงใหม่. 2553.

                       อักษรธรรมล้ำนนำที่บันทึกไว้ในเอกสำรโบรำณในภำคอีสำนนั้น มีปรำกฏอยู่เป็นจ ำนวนน้อย แต่กมี
                                                                                                      ็
               ปรำกฏบ้ำง อำจเนื่องจำกกำรเคลื่อนย้ำยเอกสำรมำจำกแหล่งอื่นทำงภำคเหนือ เช่น กำรคัดลอกต ำรำต่ำงๆ

               หรือกำรซื้อขำยแลกเปลี่ยน ท ำให้พบเอกสำรโบรำณในรูปแบบใบลำน พับสำ อยู่ตำมวัด ศูนย์และ
               พิพิธภัณฑสถำนต่ำงๆ ในภำคอีสำน
                       ตัวอักษรธรรมล้ำนนำแบ่งเป็น 4 ประเภท ดังนี้
   32   33   34   35   36   37   38   39   40   41   42