Page 257 - ebook.msu.ac.th
P. 257
อุรังคธาตุ จ.ศ. ๑๑๖๗ (พ.ศ. ๒๓๔๘) 257
หมวดที่ ๑๔ นามโสลกนคร
โสลกนคร
(โสลกไม่ดี) นัคคะละวินาด (วินาศ)
นัคคะละเจติยะค่าว (ท่าว) ส้างพุทธสาสนาฮุ่งเฮืองแลหัวที เห็นเล่าฮ้ายเสียแก่
นักปราสบัณฑัตต หั้นแล
นัคคะละต่าวพน (พล) คืน กระท าสมคามบ่ลุ แม่นว่าอยู่ก็แพ้ผู้ใหย่หั้นแล
นัคคระขนเห็น (เหม้น) เวียน (เทียร) ย่อมผิดเถียงกันฮบเล็ว บ่ขาดหั้นแล
นัคคะละสว่านซะเด็น อยู่เทียรย่อมจิบหายแล
นัคคะละอวานเอาเข็น (เข็ญ) เทียรย่อมเป็นพยาบาส (พยาธิบาด) ไข้หนาวไฮ้ค า
สุกขแล
นัคคะละเข็นมาเวียง เทียรย่อมเป็นพยาบาส (พยาธิบาด) ไข้หนาวไฮ้ค าสุกขแล
นัคคะละตะระสูญ (พาราสูร) เหดว่าเป็นฮูปฮอยกงจิดแก้ว พระยานาคบ่คุรค้ า
ให้เป็นดงเป็นเหล่าเป่า เสีย ผิว่าท่อตั้งเป็นเวียงเสิก ยังมีไชย
(โสลกดี) นัคคะละจาตุทีป ทุกกีบก้ ามาส่งส่วยค าแล
นัคคะละ... ( มรรคา) พุทธสาสนาก็ฮุ่งเฮือง ต่างประเทดก็เดินมาสู่สมพพานแล
นัคคะละธรงยด (ทรงยศ) ฮุ่งเฮืองด้วยท้าวพระยาสุกขเสิมดีแล
นัคคะละอินทา เทวดา พรหม พระยานาคย่อมฮักสาซ่อยซูดีนักแล
นัคคะละจักกะวุทธะคุร (คุณ) คนเมืองอยู่ก็มีไชย ไปก็มีโชก บ่ทุกข์โสกอันแล
นัคคะละอุตตะโมประเสิด เสนาอามาสราชมนตรี เกิดมามาก ช้างม้าก็ประเสิดวุฑิ
มังคละซู่อันแล
นัคคะละโสรัสสะชุมพู สิบหกเมืองใหย่ในทีป ย่อมส่งส่วยไฮแล
(โสลกอื่น ๆ ) โลมกงจิดแก้วฮอยปาทลักขนา ชื่อว่า นัคคะละตัปปะวินาสะ
โลมกงจิดแก้ว ชื่อว่า นัคคะละวิทะนาสา
หมวดที่ ๑๕ นามอื่น ๆ
นามอื่น ๆ
ดาวเพ็ก, หมูง้วน, หินบัณฑกัมพลสิลาบาส (บัณฑุกัมพลศิลาอาสน์)
