Page 145 - ebook.msu.ac.th
P. 145
๑๓๖
บ่ให้มีขุ่นเคี่ยว เคืองฮ้อนฝ่าธุลี ข้าน้อยแล้ว
ทูลส าเร็จแล้ว ก็พากันลาบาท
พากันคืนสู่ด้าว สถานตั้งพักครัว
บั้นพระตาพาครั้วไปตั้งพักที่ใกล้ฝั่งห้วยพะลิน (บ้านดู่ บ้านแก)
จีงได้ พากันตั้ง คาเมเป็นบ้านอยู่
บ่สู่ไกลฝั่งห้วย แคมน้ าแม่พะลิน
ตั้งเป็นสองหมู่บ้าน พอไปมาฮอดกันง่าย
ชื่อบ้านดู่ - บ้านแก ตั้งแต่คราวเดิมพุ้น
บั้นอยู่สร้างไฮ่นาสวนที่บ้านดู่ บ้านแก
จีงได้ พากันสร้าง นาสวนบ้านอยู่
อยู่ท่าง สุขอยู่ล้น บ่มีได้ซ่อยไผ
มีแต่ ท าบุญสร้าง ศีลทานฟังเทศน์
อยู่ท่าง สาวบ่าวเฮ้า โฮมข่วงงัน
อยู่ท่าง เลี้ยงช้างมา งัวควายออกสับไขว่
บ่ได้ ทุกข์ยากฮ้อน การเจ้าฝืดเคือง
บ่ฮู้ เคยห่อนได้ ไปหาแลกในทางไกล
บ่ห่อน อนาทร เทียวซื้อขายไกลใกล้
มีแต่ พากันสร้าง หากินอยู่กับบ่อน
เฮ็ดแต่ ข้าวขึ้นเล้า สวนกล้วยแลหมากพลู
อันว่า ของกับข้าว แลงงายบ่ล าบาก
บ่ได้ ยากท่อก้อย คราวน้อยลงหา
พระวอ-พระตาในเอกสารใบลาน