Page 146 - ebook.msu.ac.th

๑๓๗

บั้นการท ามาหากินในบ้านดู่ บ้านแก

คันว่า อยากกินเนื้อ พาหมาออกคั่ว

บ่ห่อน อึดยากไฮ้ หมีเม่นละมั่งฟาน

เมื่ออยาก กินลาบก้อย สัตว์น้ าหมู่เต่าปลา

บ่ห่อน ตึกแหมอง คอยจอบฟันพอได้

เหตุว่า ปลาอยู่น้ า อนันตังเหลืออ่าน

ขินไขว่เต้น นทีกว้างฝั่งเฝื่อน

ในพนาล้น พงไพรแถวเถื่อน

สิ่งใดบ่ได้ไฮ้ มีพร้อมอยู่ซู่แนว
ซื้อขายไผห่อนฮู้ สนุกอยู่หากิน

จักซิเงินค าเผือ เหตุใดเด้เจ้า

อันว่า โจรขโมยนี้ สามปีบ่ได้ข่าว

ลักลอบเลี้ยว กันนั้นส่วนบ่มี เจ้าเอย

อยู่ท่างผัวเมียซู้ ซมกันให้อบอุ่น

บ่ห่อนพลัดพรากฮ้าง ฮามหม้ายป่วยปี

บั้นจารีตในหมู่บ้านดู่ บ้านแก

บ่เคย ผิดเถียงเว้า ตบตีแลป้อยด่า

บ่ห่อน บักจั่งซี้อีจั่งซั่น หัวยุ้มแล้วจีงจา

มีแต่ ความสนุกล้น สาวฮามหลิงผู้บ่าว

ฝูงหมู่บ่าวส าน้อย คอยเกี้ยวหยอกแต่สาว
เห็นบ่มีทุกข์ฮ้อน เศิกมารมาจวบ

อยู่ท่าง ลงเล่นน้ า ปองลี้หยอกกัน

ยิ่งกว่านั้น ๑๖ – ๑๗ เขายังคลานควายบักงัวตุงต้าง

ได้ ๑๘ – ๑๙ จีงเฮียนเว้าหยอกผู้ชาย

พระวอ-พระตาในเอกสารใบลาน