Page 62 - ebook.msu.ac.th

๕๓

พระวอ – พระตำ ผูกที่ ๓

ลำนที่ ๑ หน้ำที่ ๑

-บัดนี้จักกล่าวก้ามเวียงจันทน์พันแตกไปนั้น เมืองแสนเมืองจันคืนคอบเจ้าแถลงความ แจ้งเหตุฝูงข้าทานโทษ
ทอน ขอพระโผดซีวังแม่นบ่ทรงกูนาส่วนตายคราวนี้ เหตุว่าฝูงข้าน้อยพร้อมพวกหมอทวยหานน าพลเถิงฝั่ง

-ของบ่มียั้งเอากันขนของข้ามนัททีหลวงวันยังค่ า กับทั้งพวกไพร่น้อยเดินล้าเมื่อยทาง ทั้งบ่ฮู้ทราบแจ้งรหัสเหตุ

เศิก คึดว่าเขาคุมกองครัวหลีกไกลเหลือล้ า จีงได้พากันตั้งเซา-

-แฮงพักจอด อยู่สถานท่งกว้างแคมน้ าไกล้ฝั่งของ พากันนอนหลับเสี้ยงทั้งนายแลพวกไพร่ มึนเมื่อยเนื้อบ่มีฮู้

เมื่อคีง พอเมื่อเดิกประมาณได้สามยามใกล้ซิฮุ่ง สะดุ้งตื่นเสียงย้านท่งเยือน

-ทั้งรี้พลเขาฆ่าทั้งเฮาปานขอนไฮ่ เหตุว่าหลอนยามหลับบ่ฮู้การเหนือใต้ คันว่าเสียพลแล้วข้าพระบาททั้งสอง

พากันลอยนัททีข้ามแม่ของทูลไท้ ข้าน้อยขอตามแก้เอาหัวมาทูลบาท แม่นว่าเสีย-

ลำนที่ ๑ หน้ำที่ ๒

-เทื่อนี้อย่าเลี้ยงให้เหยียบดินข้าน้อยทอน เมื่อนั้นราชาเจ้าเวียงจันทน์กริ้วโกรธโกรธาแท้เสียงแผดฮ้องบาทา
เท้าทืบโฮงเหตุใด จีงได้ไปนอนเล่นสบายใจกลางท่งใหญ่ คิดว่าเป็นผู้สลาดแท้ ก็มาเป๋ยิ่งกว่าหมาแท้น้อเฮ็ดให้

-อ าอายหมาฝูงคนในพื้นโลกเขาได้จาดเว้าเมื่อหน้าสืบไปแท้แล้ว เขาซิเย้ยหยันเล่นเศิกเวียงขี้โย่ยโจ่ยโห่ยหน้า
หลับปี นต่าวคืน คันมึงอาสาสู้ขันไปตามซีกกูซิยกโทษ-

-ให้คราวนี้เทื่อเดียวหั่นแล้ว แม่นว่าหลบหลีกซ้ าก็มึงบ่ติดต่อกันแล้ว กูซิฟันมอดเมี้ยนเป็นหมวดเพื่อกาหั่นแล้ว

อย่าไดยั้งอยู่ซ้าให้โดยฮีบเตินพล อย่าให้กายเจ็ดวันออกน าตีต้อน

-เกณฑ์พลอย่าหน่อย สองหมื่นเป็นปาทัดให้ฮีบเดินพันเร็วด่วนน าทลายม้างสองขุนเฒ่าโดยๆ แล้วลงแล่นเกณฑ์

ไพร่น้อย บ่มีซ้าสี่วัน คันว่าจัดส าเร็จแล้วเถิงวันดีมื้อปอด สองก็คุมรี้พลสืบน าบ่มีซ้า เขือก็เข็ด

พระวอ-พระตาในเอกสารใบลาน