Page 64 - ebook.msu.ac.th

๕๕

ลำนที่ ๓ หน้ำที่ ๑

-อ าอายหน้าชาวนิคมหยันหย้อ เขาซิว่าซายขี้ย้านพาจีมไฟเดือนห้า คันเฮาจักก าลังซ้ าพอสามหลายเทื่อ เกรง
จักเสียไพร่บ้านเมืองซิฮ้างเปล่าแปน อดสากั้นเอาก าลังสักสะหน่อย คึดว่าคอยปีหลังจีงควบคุมเทม้าง

-พระก็สงบกิจไว้ทางในบ่ออกปากหน่ าเหมือนไว้ใจเศร้าบ่มในแท้แล้ว เศิกคราวนี้เป็นวันเสาร์ ขึ้นหกค่ าเดือนห้า
เข้าระดูฮ้อนต่อกัน แต่ฮุ่งเซ้ายามงายเถิงเที่ยงตาวัน

-เยี่ยนค้อยเสร็จเสียเลิกลา ฝูงซ้างม้าแตกตื่นเต็มดง บ่อาจน าตามจับเมื่อยตีนจวนล้า มีแต่หุงหาต้มอาหารตักสู่
กันนั้น พอให้เป็นยาซูซ่อยซีวังเมื่อหน้า เสร็จขบวนแล้วพากันนอนพักเมื่อย

-พอฮุ่งตื่นเซ้าซุมนุมเต้าจอดพล ก็หากยังซิจอบลี้ปุนทุกเมื่อ ให้ทัพซ้างม้า (ตัวอักษรช ารุด บรรทัดที่ ๔ หน้า ๕

ผูกที่สาม) ก็หากได้มากล้นเหลือทีบทีอุ่นใจกับทั้งอัสโสม้าอัสไนคาดเครื่องได้ประ-

ลำนที่ ๓ หน้ำที่ ๒

-มาณห้าฮ้อยโตอวนอาชญ์แก่ตาฝูงหมู่นายไพร่พร้อมยินดีหัวสนั่น บ่ได้คิดโศกเศร้ากระหายฮ้อนเยื่องใด
เพราะว่าได้หลอกล้อให้ไทเวียงตายเปล่า ทางที่เฮาคิดไว้ก็มาได้ดั่งหมายแท้น้อ เหมิดกระบวนแล้วพากันหยับ

-เคี่ยน บ่ได้หยุดอยู่ซ้าเถิงบ้านบ่อนพักครัว คันเถิงใกล้จวนเขตหนองบัว พระวอพาพลพักเหนื่อยเซาหายฮ้อนจีง
แต่งให้คนส าคัญเดินข่าว บอกพ่อเจ้าพลกล้าซิต่าวคืน หยุดพักตั้งพอคราวตอนบ่าย ซิได้หยับเคี่ยน

-ย้ายโยธาเข้าข่วงเมืองแท้แล้ว เมื่อนั้นพระตาฟ้าวให้เตินบ่าวหญิงซาย ออกไปฮับรี้พลอยู่คอยแคมบ้าน พอแต่
กองทัพเข้าเถิงเขตคาเม หญิงซายสาวโห่งันเฟือนพื้น ไผผู้

-เห็นซายซู้คืนมาบ้านเก่าซ้ าเหล่าหัวยุ้มเป้ยตาสิ่งเบิ่งกัน เสียงสนั่นตาบต่อเท่าสามกองพักเซาแท้แล้ว เลิกเมี้ยน
เก็บเครื่องนานาทั้งมวลสัพพะสิ่งมีมวนฟ้อน แต่

พระวอ-พระตาในเอกสารใบลาน