Page 86 - ebook.msu.ac.th
P. 86
๗๗
ลำนที่ ๕ หน้ำที่ ๑
-๗ เขายังคานควายบักงัวตุงต้างได้ ๑๘ ๑๙ จีงเฮียนเว้าหยอกผู้ซาย คันได้ซาวปีแล้วจีงมีผัวตามจาฮีต อายุกว่า
นี้มีซู้ก็ซ่ ากันแท้แล้ว คันว่าอายุได้เพียงซาวพอ-
-ส้วนบ่าว คันจักเป็นบ่าวแท้ก็เหลือล้นกว่าซาวเจ้าเฮย เพราะว่าคนคราวนั้นใจเย็นอายุมาก จักท าสิ่งใดบ่ได้
ฮ้อนเฮฮนฟ้าวฝั่ง บ่ห่อนเฮ็ดจูดใจฮ้อน
-อูดใสกัน ความโลภามีแลน้อยความเคียดพอประมาณ ตัณหาก็บ่ฮ้อนความเย็นใจมีมาก ความทุกข์มีแลน้อย
สนุกล้นลื่นกันเจ้าเฮย เหตุว่า-
-ใจเย็นนั้นโรคาบ่บังเบียด อายุจีงได้หมั้นยืนแท้บ่หมั่นตาย อายุคนเถิงฮ้อยมีมากเหลือหลาย จนชราการเฮียง
ง่อมเหงาผ่องเฒ่าคนคราวนั้นความสุขเขามี-
ลำนที่ ๕ หน้ำที่ ๒
-มากกว่าเฮาสู้บ่ได้ค านี้แม่นจริงเจ้าเอย แต่พระตาพามาตั้งบ้านดู่บ้านแก จุลสังกาศราชาได้พันฮ้อย ๓ สิบถ้วน
นั้น พ.ศ. ๒๓๑๑ ปีชวดเข้ามาตั้งเที่ยงจริงเจ้า-
เฮย พระก็อดสาฮั้งแข็งใจลองเบิ่ง สิบขวบเข้าปีได้อยู่ส าบายแท้แล้วเจ้าเฮย
พระวอ-พระตาในเอกสารใบลาน