Page 86 - ebook.msu.ac.th
P. 86

๗๗






               ลำนที่ ๕ หน้ำที่ ๑








               -๗ เขายังคานควายบักงัวตุงต้างได้ ๑๘ ๑๙ จีงเฮียนเว้าหยอกผู้ซาย คันได้ซาวปีแล้วจีงมีผัวตามจาฮีต อายุกว่า
               นี้มีซู้ก็ซ่ ากันแท้แล้ว คันว่าอายุได้เพียงซาวพอ-


               -ส้วนบ่าว คันจักเป็นบ่าวแท้ก็เหลือล้นกว่าซาวเจ้าเฮย เพราะว่าคนคราวนั้นใจเย็นอายุมาก จักท าสิ่งใดบ่ได้
               ฮ้อนเฮฮนฟ้าวฝั่ง บ่ห่อนเฮ็ดจูดใจฮ้อน


               -อูดใสกัน ความโลภามีแลน้อยความเคียดพอประมาณ ตัณหาก็บ่ฮ้อนความเย็นใจมีมาก ความทุกข์มีแลน้อย
               สนุกล้นลื่นกันเจ้าเฮย เหตุว่า-


               -ใจเย็นนั้นโรคาบ่บังเบียด อายุจีงได้หมั้นยืนแท้บ่หมั่นตาย อายุคนเถิงฮ้อยมีมากเหลือหลาย จนชราการเฮียง

               ง่อมเหงาผ่องเฒ่าคนคราวนั้นความสุขเขามี-




               ลำนที่ ๕ หน้ำที่ ๒








               -มากกว่าเฮาสู้บ่ได้ค านี้แม่นจริงเจ้าเอย แต่พระตาพามาตั้งบ้านดู่บ้านแก จุลสังกาศราชาได้พันฮ้อย ๓ สิบถ้วน
               นั้น พ.ศ. ๒๓๑๑ ปีชวดเข้ามาตั้งเที่ยงจริงเจ้า-


               เฮย พระก็อดสาฮั้งแข็งใจลองเบิ่ง สิบขวบเข้าปีได้อยู่ส าบายแท้แล้วเจ้าเฮย

















                                                 พระวอ-พระตาในเอกสารใบลาน
   81   82   83   84   85   86   87   88   89   90   91