Page 84 - ebook.msu.ac.th

๗๕

ลำนที่ ๓ หน้ำที่ ๑

-นมนิ้วกราบธุลี ฝูงข้าทานโทษทอนยั้งขม่อมเหนือหัว ตูข้าขอความสุขเพิ่งบารมีไท้เหตุว่าฝูงข้าน้อยหนีจาก
เวียงจันทน์ ทั้งเหล่าคุมกองครัวสามหมื่นปลายมาพร้อม หมายจักมาเพิ่ง

-เงื้อมบารมีใต้บาท ขอพระราชเจ้ากุณาเลี้ยงใส่แผ่นดินข้าน้อยทอน เมื่อนั้นราชาเจ้าจ าปาได้ทราบเหตุ คัน
จักฮับเลี้ยงไว้ภายหน้าย้านเกิดความแท้แล้ว

-คันบ่ฮับไว้หรือเขาขนครัวจนฮอดเขต พระก็คิดคั่งแค้นคนิงหน้าอ่าวหลัง ก็หากจนใจแท้หนหวยปากบ่ออก จีง
ได้เว้าค าส้มบ่ม่วนหูว่า เอาเศิกมาใส่บ้าน

-เอาว่านมาใส่สวน ซักเงือกมาใส่เฮือ ซักเสือมาบ้าน ย้านบ่มีก าลังซิฮับเอาสูเจ้า คันว่ามาฮอดแล้วทางใด๋ดีก็หา

อยู่เอาทอน แต่หากเมือเบื้องหน้าเศิกฮ้ายเพิ่งบ่เป็น

ลำนที่ ๓ หน้ำที่ ๒

-แท้แล้ว พระตาได้ยินค าก็ดูหลาก สังบ่สมมาดแม้งเพียรตั้งต่อมานี้เด้ คิดว่าปาสักบ่ได้ขึ้นเวียงจันทน์ส่งเงินส่วย

เหตุใดจีงได้ย้านเฮ็ดหน้าโวกวิโวม แนวกษัตริย์เซื้อพงศ์พันธุ์ผู้สะ-

-หลาด ซายขี้ย้านสังมาได้นั่งเมืองนี้น้อ คันว่าคึดฮ่ าแล้วก็ทูลราชราชา ฝูงข้าหนีจากฮ้อนมาพี้เพิ่งเย็น หนีเมือง

พุ้น หมายมาซมดวงดอก หนีจากน้ าขุ่นเขี้ยวมา

-พี้เพิ่งใสข้าน้อยแล้ว แม่นว่าองค์กษัตริย์ไท้ยั้งขม่อมเหนือหัวหากคิดกลัวภัยตื้อมาเมืองบ้านตูข้า ขอหยุดยั้ง
อาศัยเขตปลายแดน คันว่าเศิกมีมาบ่-

-ให้เคืองเถิงไท้ ข้าจักท าเพียรสู้สกัดตันอยู่ปลายด่าน บ่ให้มีขุ่นเขี้ยวเคืองฮ้อนฝ่าธุลีข้าน้อยแล้ว ทูลส าเร็จแล้วก็
พากันลาบาท พากันคืนสู่ด้าวสถานตั้งพักครัว จีงได้

พระวอ-พระตาในเอกสารใบลาน