Page 85 - ebook.msu.ac.th

๗๖

ลำนที่ ๔ หน้ำที่ ๑

-พากันตั้งคาเมเป็นบ้านอยู่ บ่สู่ไกลฝั่งห้วยแคมน้ าแม่พะลิน ตั้งเป็นสองหมู่บ้าน พอไปมาฮอดกันง่าย ซื่อบ้านดู่

บ้านแกตั้งแต่คราวเดิมพุ้น จีงได้พากันสร้างนาสวนบ้านอยู่ -

-อยู่ท่างสุขอยู่ล้นบ่มีได้ซ่อยไผ มีแต่ท าบุญสร้างศีลทานฟังเทศน์ อยู่ท่างสาวบ่าวเฮ้าฮมเข้าข่วงงัน อยู่ท่างเลี้ยง

ซ้างมางัวควายออกสับไขว่ บ่ได้ทุกข์ยาก-

-ฮ้อนการเจ้าฝืดเคือง บ่ฮู้เคยห่อนได้ไปหาแลกในทางไกล บ่ห่อนอนาทรเที่ยวซื้อขายไกลใกล้ มีแต่พากันสร้าง
หากินอยู่กับบ่อนเฮ็ดแต่-

-เข้า(ข้าว)ขึ้นเล้า สวนกล้วยแลหมากพลู อันว่าของกับเข้า(ข้าว)แลงงายบ่ล าบาก บ่ได้ยากท่อก้อยคาวน้อยลง
หา คันว่าอยากกินเนื้อพาหมาออกคั่ว บ่ห่อนอึดยากไฮ้หมีเม่น ละ-

ลำนที่ ๔ หน้ำที่ ๒

-ละมั่งฟาน เมื่ออยากกินลาบก้อยสัตว์น้ าหมู่เต่าปลา บ่ห่อนตึกแหมองคอยจอบฟันพอได้ เหตุว่าปลาอยู่น้ า
อนันตังเหลืออ่านขินไขว่เต้น นัททีกว้างฝั่งเฝื่อนในพนาล้นพงไพรแถวเถื่อน

สิ่งใดบ่ได้ไฮ้มีพร้อมอยู่ซู่แนวซื้อขายไผห่อนฮู้สนุกอยู่หากิน จักซิเงินค าเผือเหตุใดเด้เจ้า อันว่าโจรขโมยนี้ ๓ ปีบ่
ได้ข่าว ลักลอบเลี้ยวกันนั้น

-ส่วนบ่มีเจ้าเฮย อยู่ท่างผัวเมียซู้ซมกันให้อบอุ่น บ่ห่อนพัดพรากฮ้าง ฮามหม้ายป่วยปี บ่เคยผิดเถียงเว้า ตบตี
แลป้อยด่า บ่ห่อนบักจั่งซี้อีจั่งซั้นหัวยุ้ม

-แล้วจีงจา มีแต่ความสนุกล้นสาวฮามหลิงผู้บ่าว ฝูงหมู่บ่าวส าน้อยคอยเกี้ยวหยอกแต่สาว เห็นบ่มีทุกข์ฮ้อนเศิก
มารมาจวบ อยู่ท่างลงเล่นน้ าปองลี้หยอกกัน ยิ่งกว่านั้น(อายุ) ๑๖ - ๑

พระวอ-พระตาในเอกสารใบลาน