Page 116 - ebook.msu.ac.th
P. 116
116 ณรงค์ศักดิ์ ราวะรินทร์
ปัญจสิกขาเทวบุด ดีดพัน (พิณ) ค าน าแล
พระยาอินทา ก็อยู่ดูฝาด้านวันออก จีงเห็นฮูปตนแลฮูปนางทั้งหลาย
แล้วแลแย้มหัว นางทั้งหลายก็แย้มหัวน า เทวบุดทั้งหลาย ก็ตั้งขันหมากน้ าเต้า
เคื่องอุปปัฏฐากล าดับกัน พระยาอินทาเจาะ (จบ) ใส่หัวแล้วจีงเอาเขียน (เทียน)
๔๗๘
ดอมนางโรหิณี ให้เอา ประทูบ ดอมนางสารวัตติเกสี เจาะไว้เอาดอกไม้
ดอมนางปฏิบุปผา บูชาเคื่องฝูงนี้ตั้งไว้เท่าห้าพันวัสสาแล
๔๗๙
จีงเอา กวด (ขวด) จัน ดอมนางคันทราวดี หดสงอุรังคธาสแล
หับไว้ดังเก่า
เอา โอน้ าอบดอมสุปิยะเทวบุด ๓/๕/๒ (รุ) หดสงอูปก้ านอก
จีงเอา ข่ายดอกมณีเทด (มะลิเทศ) ดอมมาภาริเทวบุด ปกอุรังคธาส
แล้วปกใส่หัว ๗ ที
นางทั้งหลาย เจาะน าด้วยล าดับ
๔๘๐
พระยาอินทาจีงให้นางสุธัมมะ อยาย ดอกจีงกร (จังกร/จงกลณี)
ฮ้อยห้าสิบดอก ใส่คู่แจให้เสมิ (เสมอ) กันแล
อธิปปาย คันว่าอยายบ่แม่น (ไม่ถูกต้อง) ยังกับมือ ก็ได้เกิดมาคุบ
(ครบ) ท่อนั้น คันว่ายายแม่น (ถูกต้อง) แต่ด้านเค้าก็หมดจากมือ ด้านถ้วน ๔
นั้นเสมิ (เสมอ) กันหั้นแล นางสุธัมมาอยายเถิง ๓ คือบ่แม่น ก็คืนมาได้ ดอกไม้
๔๘๑
ก็ยังท่อเก่า พระยาอินทา จีงอยายดอกลีลวงค าสิบห้าดอก เอาใส่แจ ธ้าอิด
๘ ดอกเล่าเกิดมาในมือสิบห้า ดอกไม้ใส่แถวร (แจถ้วน) ๒ ๘ ดอก เล่าเกิดมา
๔๗๘
ประธูป-ผู้ปริวรรต
๔๗๙
ฉบับของหอสมุดแห่งชาติ (๒๔๘๓) ว่า ขวดไม้จันทน์ หน้า ๑๗๓. น่าจะเป็นน ้ามันหอม
มากกว่า-ผู้ปริวรรต
๔๘๐
ยาย หมายถึง แจก
๔๘๑
ท าอิด หมายถึง แรกทีเดียว, แรกเริ่ม-ผู้ปริวรรต
