Page 117 - ebook.msu.ac.th
P. 117
อุรังคธาตุ จ.ศ. ๑๑๖๗ (พ.ศ. ๒๓๔๘) 117
ในมือสิบ ๔ ดอก ใส่แจถ้วน ๓ ๘ ดอก ซ้ าใส่แจถ้วน ๔ หมดหั้นแล ฮวม
๔๘๒
ดอกไม้ ทั้งเก่า ทั้งใหม่เป็น ๓ สิบดอก หั้นแล
ยามนั้น นางสุชาดา นางสุจิตตา นางสุนันทา นางสุธัมมา ได้อุปปาย
แล้ว จีงอยาย ๓/๖/๑ ดอกบัวค้า ดอกบุณฑริก ดอกนิลลุบล ดอกจังกร
ด้วยล าดับ ก็แม่นหั้นแล
พระยาอินทา เห็นอยายเป็น (ถูกต้อง) จีงกล่าวว่า
๔๘๓
เวชายะเตภุริอะ โยคาภุริสังเขยเย
ดังนี้ ดูรานางสวรรค์ (ส่วน?) ดังเทวดา
เทวบุดแลคนทั้งหลายก็ดี มีค าเพียรมีสติปัญญาก็เกิดมีน า
ครั้นว่า ค้าน แม่นว่ามีสติปัญญาก็หมดเสียหั้นแล
บัดนี้นางสุธัมมาบ่กท าเพียรคึด (ก็ดี) ดูแต่ก่อนก็ได้อยายเถิง ๓
ทีบ่แม่นพายลุน จีงมากท าเพียรคึด (ก็ดี) แม่นนางสุธัมมา แย้มหัวยอมือไหว้
๔๘๔
พระยาอินทาซ้ าเอยี่ยมดู ลายซู่ด้าน จิดคึดฮอดเมื่อสัพพัญญูเจ้า
มาสรัฏฐิดภูก าพ้า ซ้ าบอกให้วิสุกัมมเทวบุด ควัดลายฮูปสัพพัญญูเจ้า อยืนอยู่
๔๘๕
ในฮ่มไม้ฮัง จีงควัดฮูปพระยาติโคตรบูรถือบาส โอฺยะ คีงต่ าหัวลงน้อมถวาย
แก่สัพพัญญูเจ้า แลควัดฮูปภูก าพ้าแลฮูปพระเจ้า ๓/๖/๒ (รู) นั่งสันข้าวกับบาส
๔๘๖
ฮูปเจ้าอานนสันข้าวเหนือ ฟดไม้ ฮูปพระยาอินทามือขวาถวายน ้าเต้าธัม-
๔๘๒
ฉบับของหอสมุดแห่งชาติ (๒๔๘๓) ว่า ๓๒ ดอก หน้า ๑๗๕.
๔๘๓
ฉบับของหอสมุดแห่งชาติ (๒๔๘๓) มีเพียง โยคา ภูริสงฺขโย หน้า ๑๗๕.
๔๘๔
หมายถึง มอง-ผู้ปริวรรต
๔๘๕
โหยะ/กระโหย่ง/โน้ม-ผู้ปริวรรต
๔๘๖
หมายถึง กิ่งไม้
