Page 266 - ebook.msu.ac.th
P. 266
266 ณรงค์ศักดิ์ ราวะรินทร์
๏ สุจงใจส่องแจ้ง โพธิญาณ ๏ สุใจจงสว่างแจ้ง โพธิญาณ
มิตตะโคตรธรรมะสร้างสมภาร เสมอฟ้า มิตตทรงธรรมสมภาร เสมอภาค
ตติยชาติเชื้อ สืบศาสนา ตติยชาติเชื้อ สืบสร้าง ศาสนา
ธรรมชาติเป็นองค์ ชะไนม้า ธรรมอาชาไนยจิตต์ คิดขอดจริงแล
๏ ธรรมราชาเป็นชาติเชื้อ โคดม ๏ ธรรมราชาชาติเชื้อ โคดม
ตติยะทัวระเทียว สืบสร้าง ตติยทัวระเทียวสม ภารสืบสร้าง
มีที่บ่ได้ม้างเมือเท่า ห้าพัน วัสสา มิทธิไป่ได้ม้างเมือฟ้า ห้าพัน วัสสา
ธรรมยังพระเจ้า คองถ้าเมตไตรลง ยังสุดเสี้ยงแล้วเมือฟ้า พร้อมเมตไตรลงแลนา
มา
๏ นางนาฎน้อยพร่่าพร้อม อัธยาศัย ๏ นางนารีพร่่าพร้อม อัธยาศัย
ทรงธรรมเป็นปัจจัย ตกแต่ง ทรงกรรมเป็นปัจจัย ตกแต่ง
พร้อมให้ทานอัน ประเสริฐ วีให้เย็นแอ้งแม้ง บ่อร้อน แก่หัวใจ
นางแก้วเกิดเป็นมัทรีเทียมแทบเท่า เถิงเขตก้่านี แก้วเกิดเป็นมัทรี แทบเท่านีรพานจริงแลนา
รพานจริงแล้ว
๏ แก้วเกิดเป็นเมียแก้ว ใจแผ้ว
ในการบุญมีค่ารัก ชื่นช้อย
วีวอนขึ้นเวหา ปอมเมฆ
ได้เป็นเอกภริยา เทพยดา
ให้ลักษณะแวน ยิ่งนาง
นรทัพพาทรง แท่นแล้ว
จึงได้ชื่อว่าเทวีแก้ว จริงแท้บ่สงสัยแลนา
๏ สุจิตตะสวัสดี ในบูร ๏ สุจิตตเสียวสวาสดิแจ้ง ในบุรพ
นางคูณค้่าให้ทรงท่า การแจก นางคูนค้่าให้ทรงธรรม ทานแจก
มิตตะยศยิ่งขึ้นทูล ถวาย มิตตจึงยกแยกขึ้นทูน ทั่ว สีลัง
เททอดให้พุทธสังฆ์ ชั่วเขต เททอดให้พุทธสงฆ์ ชั่วเขตต์นิพพานแลนา
พระบาทให้ทรงท่าเท่า สุดชั่วเขตนีรพาน
ตัปปังจักให้แก้ยัง ตัณหา ตะตัปปังจักให้แพ้ยัง ตัณหา
วิวาจากรรมทานัง บ่ห่อน วิวาจากรรมฐานัง บ่ห่อน
เคียดแก่ใจธรรมา ให้เป็น อุปนิสัย เคียดเคียดแก่ใจธรรมา เป็นอุป นิสสัย
เถิงเขตแก้วอันให้ แล้วเหตุนิพพานจึงแล้ว สังเขตแก้วอันให้ แล้วเหตุนิพพานจริงแล
