Page 44 - ebook.msu.ac.th
P. 44
44 ณรงค์ศักดิ์ ราวะรินทร์
ท่อกท้าริทธีขึ้นเล็วพระปร ๑/๔/๒ (คี) เมสวรถือคันไชยสีตัดหัวพระยานาค ขาด
๗๔
หัวนึงเกิดมี ๒ หัว ขาด ๒ หัวเกิดเป็น ๔ หัว ตัด ๔ หัวเกิดเป็น ๘ หัว ตาบ
ต่อเท่าฮ้อยหัวพันหัวหั้นแล
๗๕
ยามนั้นพระปรเมสวรแค้นอิด หิวเสีย จีงลงมายั้งอยู่หั้นแล
เล่ายังมีหลานพระยานาคตัวนึงชื่อว่ากุทโธทนปาปนาค (พุทโธปาปนาค)
แฮงมักเคียดฮู้เกื่อนบ้านเพเมืองหล่มเพเสียดังนั้น ก็ผิดสุวัณณนาคแต่ก่อนนั้น
จีงมาบอกแก่พระยาปรเมสวรว่า สุวัณณนาคเล็วทางอากาดด้วยริทธีดาย
๗๗
๗๖
ตัวท่านหากนิมิดเป็นงูตัว ๑ อยู่ลุ่ม พี แล แม้นเล็วกันสิ่งใดก็ดีบ่มีฮู้แพ้
๗๘
ท่านแล คันว่าแพ้ (ชนะ) งูตัวน้อยลุ่มพี้ริทธีเทิงอากาดนั้นก็ระงับกับหาย
๗๙
๘๐
เสียแล พระปรเมสวรแจ้งค ารหัด ดังนี้ จีงเอาพังพอนด่อนมาสบ ด้วย
๘๓
๘๑
๘๔
๘๒
มน ขึ้นเล็วเท็ง อากาดตัวจีงผก อยู่ล้อมที่นึง จีงเห็นสุวัณณนาคนิมิด
เป็นงูน้อยตัวนึงก่งหลังอยู่ที่หว่าง ๑/๕/๑ ภูหั้น พระปรเมสวรถือคันไชยสีเข้าไป
๘๕
สุวัณณนาคเห็นไวใจ (?) ปรเมสวรแพ้จีงละเพสเป็นงูน้อยนั้นเสียเข้ามา โยม
ขาบไหว้พระปรเมสวรจีงแกว่งสีคันไชยว่ากูเวียนว่าดังนี้
๗๔
ตราบ-ผู้ปริวรรต
๗๕
หมายถึง เหนื่อย, ระอา, อ่อนใจ
๗๖
หมายถึง ใต้, ข้างล่าง, ที่ต ่า
๗๗
หมายถึง นี่, ที่นี้
๗๘
กลับหาย-ผู้ปริวรรต
๗๙
รหัส-ผู้ปริวรรต
๘๐
หมายถึง เสกมนต์
๘๑
มนต์-ผู้ปริวรรต
๘๒
เทิง หมายถึง บน, เหนือ, สูง
๘๓
หมายถึง แอบ, ซ่อน, ดัก
๘๔
นิรมิต-ผู้ปริวรรต
๘๕
หมายถึง ยอม, ยอมแพ้
