Page 51 - ebook.msu.ac.th
P. 51
อุรังคธาตุ จ.ศ. ๑๑๖๗ (พ.ศ. ๒๓๔๘) 51
เหดว่าพระตถาคตเห็นแลนค าแปบลิ้นนั้น เป็น ๑/๗/๒ (เค) นิมิดหั้นแล
เมื่อใดท้าวพระยาตนเป็นข้อ (ช่อ,เชื้อ) หน่อพุทธวงสาขีณาสว (ขีณาสพ) ได้มา
๑๓๙
เสวยราส พุทธสาสนาบานเบ่งจักฮุ่งเฮืองเหมือนดังพระตถาคตยังทัวรมาน
๑๔๐
นี้แล เมืองอันนี้เป็นที่เที่ยวไปมาแห่งโพธิสัด แต่ก่อนกัปด้วยเหดจีงมาส่งผล
๑๔๑
เวน หั้นแล
๑๔๒
ยามเมื่อพระตถาคตเป็นท้าวสุทธนู ได้มาเซาสาลายักข ที่นี้จีงพัด
(พลัด) นางแก้วเจียรบัพพาหั้นแล
เมื่อเป็นท้าวพุทธเสนก็ได้มาเซาที่นี้ ยังมีรัสสีตน ๑ ชื่อว่า
รัสสีสังหอรอยู่ในป่าที่นี่จีงมามิตตาให้พ้นจากยักขอันจักกินปางนั้นหั้นแล
ดูราอานนเมื่อพระตถาคตนิรัพพานแล้วพุ้น พระยานาคจักจีง
๑๔๓
ก่อแฮกเป็นเมืองตั้งไว้แคมน้ าหาดซาย หั้นแล
ยังมีพระยาตนนึงชื่อว่าสุมิตตธัมมวงสาเสวยราสในเมืองมรุกขนคร จีง
๑๔๕
๑๔๔
ให้น าเคื่อง ปัญจราชกุกกุฏมาหดสง กระไทชาย ๑๔๖ ๑/๘/๑ ผู้ ๑ อันเป็น
พ่อไฮ่พ่อนากับทั้งลูกสาวพระกุลลวงสาอันเป็นใหย่ในเมืองสุวัณณภูมม นั้น
พระยาจันทบุรีประสิทธิสักกะเทวะ ก็จักได้ตั้งไว้ยังพุทธสาสนาประถมหัว
๑๔๗
ที หั้นแล
๑๓๙
เสวยราช-ผู้ปริวรรต
๑๔๐
โพธิสัตว์-ผู้ปริวรรต
๑๔๑
หมายถึง เวร, ให้
๑๔๒
ยักษ์-ผู้ปริวรรต
๑๔๓
หาดทราย-ผู้ปริวรรต
๑๔๔
เครื่อง-ผู้ปริวรรต
๑๔๕
หมายถึง สรงโสรจ
๑๔๖
หมายถึง กระทาชาย เป็นค าโบราณ มีความหมายว่าคนผู้ชาย
๑๔๗
หมายถึง ตั้งแต่แรก
