Page 55 - ebook.msu.ac.th
P. 55

อุรังคธาตุ จ.ศ. ๑๑๖๗ (พ.ศ. ๒๓๔๘)  55



                           ๑/๑๐/๑ ผิว่า (ผัว) แห่งนาค (นาง) เทวีปาปะผู้นึง  จักได้เสวยราส
                                                        ๑๗๕
                   สืบ ๆ พุทธสาสนาบ้านเมืองสุกขกระเสิม  อิ่มเต็ม  พระยาตนนั้นแม่น
                         ๑๗๖
                   อามาส  มิตตธัมมวงสา แต่ชาตติอันก่อนนั้นมาเกิดแล   คันจุตติได้เป็น
                   รุกขภูมมเทวดาอยู่ฮักสาพุทธสาสนาบ้านเมืองกับเทวดาทั้งหลายหั้นแล

                          ปาปะเทวีได้เป็นใหย่จักให้หม่นหมองแก่พุทธสาสนาบ้านเมือง
                                               ๑๗๗
                   พระยารุกขภูมมเทวดาโกดเคียด   กลัวเป็นอนตายแก่กุมมานจีงพ้อมกัน
                                                                    ๑๗๙
                            ๑๗๘
                   บันดนใจ  เสนาอามาสให้กท าปาปะเทวีเถิงวินาด   ตายไปได้ตก
                   นารกอยู่ก็มีหั้นแล
                          ยามนั้นสังฆเถนแลเสนาอามาสทั้งหลาย  พ้อมกันราชาพิเสกยัง
                   กุมมานผู้นึงเป็นพระยาชื่อว่าไชยจักร เหดประจนแพ้ (ชนะ) บ้านเมืองทั้งหลาย
                   มีปาปะเทวีเป็น ๑/๑๐/๒ (โค) เค้าหั้นแล

                          พระยาไชยจักรตนนั้นได้สืบพุทธสาสนาบ้านเมืองแล้ว  จีงมาส้าง
                   สาสนาในจันทบุรีอันพระยานาคหาให้สีสิทธิ (สีสวัสสดี) แต่ก่อนไว้นั้นแล
                                                 ๑๘๐
                   พระยาอินทาจีงให้วิสุกัมมเทวบุด   ลงมาแฮกพุทธสาสนาซ่อยที่แคมน้ า
                   มังคละหั้นบ่อย่าหั้นแล

                          ยามนั้นพระยาปุตตะจุลลณีจุตติมาเกิดชื่อว่าเอกกะจักขุกุมมาน
                          พระยาไชยจักรตนนั้นจุตติได้ไปเกิดในเมืองพาราณสีได้บวดชื่อว่า
                   ไชยะจิกขรัสสีอยู่ที่เก่าหั้นแล




                   ๑๗๕
                       สุขเกษม-ผู้ปริวรรต
                   ๑๗๖
                       อ ามาตย์-ผู้ปริวรรต
                   ๑๗๗
                       โกรธ-ผู้ปริวรรต
                   ๑๗๘
                       บันดลใจ-ผู้ปริวรรต
                   ๑๗๙
                       วินาศ-ผู้ปริวรรต
                   ๑๘๐
                       วิสุกรรมเทวบุตร  คือ  เทวบุตรซึ่งมีฐานะเป็นวิศวกร และ สถาปนิกประจ าเทวส านัก  บางคราว
                   แปลงตนเป็นช้างเอราวัณเทวราชพาหนะ  เทวบุตรตนนี้ถือว่าเป็นบิดาแห่งการก่อสร้าง  จึงเรียก

                   ผู้เชี่ยวชาญชั้นสูงว่า  “วิศวกรรมโยธา” -ประภาส สุรเสน.  (๒๕๔๔).  หน้า ๕.
   50   51   52   53   54   55   56   57   58   59   60