Page 128 - ebook.msu.ac.th

๑๑๙

พระวอเต้าไพร่น้อย เตรียมพร้อมหมู่ก าลัง

ให้เก็บกวาดต้อน สัพพะเครื่องอาวุธ

ของที่มีราคา แจกกันสามจุ้ม

บั้นพระวอเตินพลกลับเมืองหนองบัวลุ่มภู ภูเวียง ผ้าขาว พันนา

แล้วจึง พากันเต้า เดินทางเมือบ้านอยู่

ฝูงอยู่บ้าน คอยถ่าล่ าแยง อยู่แล้ว

พอแต่ กองทัพเข้า เถิงเขตคามเม

เขาก็ เฮฮนปบ แล่นน าทั้งฟ้าว
ไผผู้เห็นคู่ซ้อน หลบต่าวคืนมา

ก็หากยินสะออนอก จ่องดึงจับทื้น

คันไผไลลาถิ้ม ผัวขวัญหนีจาก

พวกมิ่งต้น ตายแล้วบ่ต่าวคืน ดังนั้น

เขาก็ เฮฮนฮ้อง หาผัวอ้อยอิ่น

ปิ่นหน้าเข้าป่าไม้ ทั้งไห้จ่มหา

โอ้น้อ ผัวขวัญข่อย เสมอตาตนเนตร เฮียมเอย
สังเหล่า ปะละไว้ ตนข่อยให้อยู่พอย นี้น้อ

เวรใดเด้มาผ่า จนให้จ าห่าง

เฮียมพรากข้าง ฮามหม้ายป่วยปี

อดพอคืนมาสร้าง เฮือนซานตุ้มลูกอ่อน

จีงคอยไลลาถิ้ม สาแล้วบ่ว่าสัง ดอกนา

ตั้งแต่นี้ ซิเหงาฮ่วมพอยทุกข์ แลน้อ

บ่อาจมีความสุข เผิ่งไผบ่มีได้
พี่แลน้อง พ่อแม่อาวอา

เพิ่นซิพากันซัง คอบว่าโตมีลูก

ไหมหูกม้อน บ่เฮ็ดเวียกเต็มมือ

ก็เผื่อ ถือความฮัก อุ้มลูกซูเซย

พระวอ-พระตาในเอกสารใบลาน