Page 127 - ebook.msu.ac.th

๑๑๘

ตั้งแต่ หลังตะลุมบอน ฆ่าฟันกันจนฮอดค่ า

จีงได้ไลละถิ้ม เหลือน้อยให้แตกคืน

ช้างแลม้า สัพพะสิ่งอาวุธ

บ่ได้ถืออันใด แล่นแต่โตคุ้งบ้าน

คนที่เกณฑ์มานั้น เหลือคืนบ่พอหมื่น

อันที่ เหลือพวกนั้น ตายเสี้ยงบ่หลอ แท้แล้ว

พวกที่เหลือหลบลี้ หนีตายย้านสั่น

เขาจีง น าความคืน คอบพระวอทูลแจ้ง

บั้นทหารเวียงจันทน์แจ้งข่าวการแพ้ศึกหนองบัวลุ่มภูแก่กษัตริย์

เมื่อนั้น ราชาเจ้า เวียงจันทน์เหงาง่อย

เสียอุปราช ถ่อม(ถนอม)พลล่ าถอย

คันจัก คุมพลเข้า น าไปตีซ้ าอีก

เทื่อนี้ เห็นว่าฝูงไพร่น้อย ใจเศร้าบ่อาจหาญ
ทางเวียงสู้บ่ได้ รี้พลตายเปล่า

ควรจัก ยกเว้นไว้ คราวหน้าซิคอยน า แท้แล้ว

เมื่อนั้น พระวอพร้อม สามกองแม่ทัพใหญ่

หักหน้าคุมไล่ต้อน พลล้าหลีกถอย

คันเห็น พลก้ามพุ้น หลบหนีบ่เป็นท่า

บ่มีหลบต่าวหน้า มาตั้งต่อมือ

พระวอจีงสั่งซ้ า ให้ฝูงหมู่โยธา
จับม้าช้าง เข้าโฮมพร้อมตรวจพล

อันว่า เศิกคราวนี้ คนตายฮ้อยเศษ

นับทั้งเจ็บป่วยล้า สามฮ้อยเข้าฮ่วมกัน

เมื่อเล็วนั้น วันเสาร์แฮมเจ็ดค่ า

เดือนสามค้อย ปีชวดฮ่วมมา เจ้าเอย

คันหาก ส าเร็จขบวนเสี้ยง เศิกเวียงลาเลิก

พระวอ-พระตาในเอกสารใบลาน