Page 129 - ebook.msu.ac.th

๑๒๐

ค าคนซิไลวางไว้ ลูกอ่อนตามการ

ย้านแต่คลานไปพบ งอดงูมดแดงน้อย

เป็นเข็ญฮ้อน บังเกิดมีมา มากแล้ว

ย้านแต่กุมารา บ่ใหญ่สูงคือหน้า

จึงได้ไลลาเว้น เวียกไฮ่นาสวน

ทั้งมวลมีบ่คอย เต็มมือสร้าง

ก็เผื่อ ค าเคืองแค้น อุ้มลูกซูอก

มันหากตกที่ฮ้อน เวรฮ้ายตื่มมา แท้แล้ว

เหตุบ่มีผู้ค้ า พ่อพอให้อบอุ่น
พาสืบส้าง เฮือนย้าวเป่าแปน

ทั้งเหล่าอ าอายหน้า ฝูงไทพวกผู้บ่าว

เขาซิเกาะเกี้ยวเอิ้น พาโลเว้าหยอกสะหาว

คันซิ เว้าจ้อยจั้น ให้ถือฮีตตามคอง

เขาซิเย้ยไยหัว ว่าโตอยากมีซู้

ฮ้างหม้ายนี้ เฮ็ดอันใดก็บ่ค่อง คือแล้ว

คันซิเฮ็ดวาดเลื้อย เขาซ้ าว่าไฝ่สูง
แม่นจัก หาผัวให้ เป็นขบวนคือหมู่เพิ่น ดังนั้น

คันว่า บ่าวจ้อยจ้อย เขาซ้ าบ่อยู่ดอม

เขาบ่หอมหวานให้ คือสาวเนื้ออ่อนๆ

ความสะออนบ่อยู่หมั้น ซิคือได้ดั่งสาว ละบ้อ

คันจัก อดสาเอื้อน เป็นหญิงตามส่าง เฮานั้น

เขาก็บ่ละไว้ เป็นหม้ายอยู่ซู่ยาม หั่นแล้ว

คิดแต่คราวหลังพุ้น พอกะซามอกอุ่น

คิดไปคราวหน้าพุ้น พอเอื้อมอิ่มมโน แท้แล้ว

เขาก็ พากันไห้ เฮฮนฮ้องจ้นๆ
แล้วฮ้องฮ้องไห้ น้ าตาย้อยซุ่มเลิง

ตั้งแต่ แล้วประโยชน์นั้น สนุกอยู่เย็นใจ

เศิกไทเวียง บ่อาจตามตีได้

พระวอ-พระตาในเอกสารใบลาน