Page 124 - ebook.msu.ac.th
P. 124

๑๑๕






                               บั้นหลวงราชโภชนัยปรึกษากันวางแผนการรบกับเวียงจันทน์



                       หลวงราช       จีงได้ปรึกษาพร้อม            ปริพลนายหมู่

                                     พากันหลบอยู่นี่              คอยซ้ าตอบมือ        ก่อนเทอญ

                       เทื่อนี้      คันเฮาสู้                    เต็มแฮงคือเก่า       ดังนั้น

                                     คงจักเสี้ยงไพร่น้อย          ตายถิ้มป่วยการ       แท้แล้ว

                                     เหตุว่าทางเขาพุ้น            ฝูงรี้พลมีมาก

                                     ทั้งเหล่าตันหน้าสู้          บ่คือด้ามดังหลัง

                                     คันเถิงวันฮุ่งเช้า           ยามออกเล็วกัน

                                     ให้สูฟันผ่าวง                แล้วแตกคืนหลังก้ า
                                     ท าขบวนดังย้าน               ถอยคืนหยับเคี่ยน(เคลื่อน)

                                     คันเขารุมไล่เข้า             คืนสู้แล้วแตกหนี

                                     หลอกให้ใจมันกล้า             หึกเหิมฟ้าวฝั่ง

                       มันจัก        จั้งบ่ได้                    ซิคุมต้อนไล่น า      แท้แล้ว

                                     แม่นเขาไปพบพ้อ               พวกซุ่มกองคอย

                                     หากจักเสียพิธี               บ่อนเสื่องกลเฮาพุ้น

                                     เฮาจักถอยหลังสู้             หยับคืนตั้งต่อ       อีกนั้น
                       มันจัก        หายสงสัย                     ว่าแตกคืนโดยย้าน

                       คันจัก        น าตีต้อน                    ติดตามฮอดทางหลุ่ม

                                     พอสัญญาซุ่มซ่อน              เตรียมพร้อมหมู่ก าลัง

                                     ไทพวกซุ่มลี้ฮู้              เหตุลี้ไล่ถม         ทัพแล้ว

                                     หากซิสมคิดไว้                วันหน้าม่วนมือ       หมู่เอย

                       คันเมื่อ      ปรึกษาแล้ว                   กองตระเวนในนอก

                                     ให้ระวังอยู่ล้อม             ฮักษาไว้ซู่ทาง
                                     นายสั่งแล้ว                  ย้ายแยกกันไป

                                     พากันนอนเซาแฮง               คิดการเมื่อหน้า

                                     ทั้งหลายพร้อม                เนานอนนิดทะเหน่ง

                                     ฝูงไพร่น้อย                  พอนอนเสี้ยงซู่คน


                                                 พระวอ-พระตาในเอกสารใบลาน
   119   120   121   122   123   124   125   126   127   128   129