Page 38 - ebook.msu.ac.th
P. 38

๒๙




                       ภาพของบ้านดวนใหญ่
                       การน าเสนอภาพบ้านดวนใหญ่นี้เป็นเหตุการณ์ภายหลังที่หลวงราชโภชนัยอพยพออกมาจากผ้าขาว
               พันนา โดยได้อพยพลงมาจนถึงฝั่งแม่น้ ามูน ดังมีปรากฏในตัวบทว่า “ฝั่งมูนก้ าทิศใต้” ซึ่งปัจจุบันอยู่ในพื้นที่

               จังหวัดศรีสะเกษ ผู้ประพันธ์ได้บรรยายลักษณะภูมิศาสตร์บ้านดวนใหญ่ว่า เป็นเนินอยู่กลางทุ่ง ผู้ประพันธ์
               เลือกใช้ค าว่า งาม มาบรรยาย ลักษณะภูมิประเทศของบ้านดวนใหญ่ และยังบรรยายต่ออีกว่ามีลักษณะเป็น

               ฮ่อม , โอ (หมายถึงขันน้ า) ซึ่งมีลักษณะภูมิประเทศที่ราบลุ่มคล้ายขันน้ า
                                            หลวงราชเป็นหัวหน้า    พากองครัวข้ามฟาก

                                            ฝั่งมูนก้ าทิศใต้     ตามเจ้าเพิ่นสั่งการ

                              ก็จีง         ไปพบพ้อ               โพนงามกลางท่ง

                                            ก็หากเป็นฤกษ์บ้าน     ดีแท้ถืกต้ารา

                                            อันที่ในดงโนน         มีป่าดอนฮ่อมโอ

                                            จีงได้พากันตั้ง       เทิงโนนเป็นบ้านอยู่

                                            มีนามตั้งให้          บ้านใหม่ล้าดวน
                                            คันมาเถิงภายเฮา       ชื่อก็ยังเดี๋ยวนี้แท้

                                            หากผิดแท้             ค้าปลาย บ้านดวนใหญ่

                                            ตั้งแต่คราวอยู่พุ้น    ปางนั้นสืบต่อมา     เจ้าเอย

                                                                  (ผูกที่ ๖ ลานที่ ๒ หน้าที่ ๑)


                       ภาพของเมืองร้อยเอ็ด

                       การน าเสนอภาพเมืองร้อยเอ็ดในเอกสารฉบับนี้ แสดงให้เห็นถึงความรอบรู้เรื่องลักษณะภูมิประเทศ
               ของผู้ประพันธ์พอสมควร ดังจะเห็นได้จากการบอกลักษณะของภูมิศาสตร์และเส้นทาง เห็นได้จากชื่อล าห้วย

               ว่า ล าชี และยังกล่าวอีกว่าร้อยเอ็ดเคยเป็นเมืองมาแล้วในอดีต จากการใช้ค าว่า บูฮานของเก่า
                                            ให้ฮีบพากันเต้า       คุมครัวเดินด่วน

                                            อย่าได้พักอยู่ช้า     วันนี้ให้ออกเดิน

                                            ลัดหลังข้าม           พงไพรป่าไม้ใหญ่

                                            ตัดใส่ปลายล าชี       ล่วงลงทิศใต้

                                            มันหากมีสถานบ้าน      บูฮานของเก่า
                                            ยังเหล่าเป็นที่ว่าง    เวิงกว้างท่งเพียง

                                            ก็เพียงฮามเฮือนฮ้าง   คาเมแปนเป่า

                                            คือฮ้อยเอ็ดอยู่สร้าง   เมืองตั้งต่อมา      นี่แล้ว

                                                                  (ผูกที่ ๕ ลานที่ ๓ หน้าที่ ๒)


                                                 พระวอ-พระตาในเอกสารใบลาน
   33   34   35   36   37   38   39   40   41   42   43