Page 23 - ebook.msu.ac.th

13

ี
ั
อกษรพราหม อกษรพรำหมี (อำนว่ำ พรำม-มี) เป็นต้นก ำเนิดของอกษรในอนเดียมำกมำย รวมทั้ง
ั
ิ
ั
่
ิ
ั
ั
อกษรเขมรและอกษรทิเบตด้วย พบในอนเดียเมื่อรำว พ.ศ. 43 มีควำมคล้ำยคลึงกับอกษรอรำเมอกหรือ
ิ
ั
อกษรฟนิเชีย อกทฤษฎีหนึ่งเชื่อว่ำมำจำกอกษรสินธุหรือฮำรัปปำ ที่ใช้ตั้งแต่ 1,457 ปีก่อนพทธศักรำช อกษร
ั
ี
ิ
ุ
ั
ั
พรำหมีพบครั้งแรก ในจำรึกของพระเจ้ำอโศกมหำรำชแห่งรำชวงศ์เมำรยะ ในช่วง พ.ศ. 273 – 311 ดังภำพ
ตัวอย่ำง

อักษรพรำหมี อ้ำงอิงจำก : อักษรพรำหมี อ้ำงอิงจำก : http://ancientscripts.com/brahmi.html
https://th.wikipedia.org/wiki/%E0%B8%AD%E0%B8%B1%E0%B8%81%E
0%B8%A9%E0%B8%A3%E0%B8%9E%E0%B8%A3%E0%B8%B2%E0%B
8%AB%E0%B8%A1%E0%B8%B5#/media/File:Asokan_brahmi_pillar_edi
ct.jpg

ั
ตระกูลอักษรพราหม เป็นกลุ่มของอักษรที่พัฒนำมำจำกอกษรพรำหมี ได้แก่อักษรที่ใช้ในอินเดียและ
ี
เอเชียตะวันออกเฉียงใต้ได้แก่ อักษรเทวนาครี อักษรคุรมขี อักษรเบงกาลี อักษรคุชราต อักษรโอริยา อักษร
ุ
ทมิฬ อักษรมาลายาลัม อักษรเตลุกุ อักษรกันนาดาและอกษรสิงหล (ในศรีลังกำ) อักษรในเอเชียตะวันออก
ั
เฉียงใต้ที่จัดอยู่ในตระกูลนี้คือ อักษรพม่า อักษรมอญ อักษรไทย อกษรลาว อักษรเขมร อักษรจาม อักษรไท
ั
ลื้อ อกษรล้านนา อักษรขอมไทย อักษรขอมบาลี อักษรชวา อักษรบาหลี โดยผ่ำนทำงอักษรปัลลวะใน
ั
อินเดียใต้ และอกษรกวิในเอเชียตะวันออกเฉียงใต้โบรำณ ลักษณะที่ต่ำงจำกอักษรในอินเดีย คือมพยัญชนะที่
ี
ั
ใช้แทนเสียงเดียวกันเพรำะภำษำเหล่ำนี้มีเสียงพยัญชนะน้อยกว่ำ (เช่น อักษรไทย) มีพยัญชนะ 2 ชุดที่ออก
เสียงต่ำงกันเมื่อประสมสระ (เช่น อักษรเขมร อักษรมอญ) หรือลดจ ำนวนพยัญชนะ (เช่น อักษรลาว) อักษร
กลุ่มนี้เขียนในแนวนอนจำกซ้ำยไปขวำ