Page 143 - ebook.msu.ac.th
P. 143
อุรังคธาตุ จ.ศ. ๑๑๖๗ (พ.ศ. ๒๓๔๘) 143
๖๑๕
ออกขุนบุรขวาง จีงเอาคัวไปตั้งเมืองอยู่ถัด แดนแกว แลชุมนุมกัน
จีงมีพระยาอะฆะฝ่ายหน้า พระยาบุพพกุรุนทนาราย ดังนั้นจีงชื่อว่า
เมืองชุมนุมป้อย ก็มีแล
ออกขุน ๓/๒๓/๒ (โต) โลกกระบาล (โลกบาล) เอาคัวไปตั้งอยู่
ป่าหมากชุมนุมกันฟ้อน พระยาทั้ง ๒ จีงเฮียกชื่อที่นั้นว่า เมืองชุมนุมฟ้อน
แต่นั้นแล้ว
ล้ านั้น ขุนเล็กขุนน้อย เอากันไปตั้งเป็นเมืองเล็กเมืองน้อยอยู่
แล้วก็เข้ามาสู่สมพพาน พระยาสุมิตตวงสาราชามรุกขนคร ทั้งมวรก็มีหั้นแล
หมื่นแก่ มีคัวห้าหมื่น มาส้างเวียน (เวียง) อยู่เป็นเมืองบ่อน ๑
หมื่นพระน้ามรุ่ง มีคัวห้าหมื่น มาตั้งอยู่ เพียงปากซะดิง (ห้วยกะดิง)
เบื้องเหนือแลฯ
หมื่นเชียงสา มีคัวห้าหมื่น มาตั้งเป็นเมืองที่ เพียงหมื่นพระน้ามรุ่ง
หั้นแลฯ
๖๑๖
หมื่นหลวงกลางเมืองมีคัวแสนนึงมาตั้งอยู่เป็นเมืองที่ปากห้วยคาน
หมื่นล่ามเมือง มีคัวห้าหมื่นมาตั้งอยู่ที่ปากห้วยหูด
หมื่นประชุมนุมเมือง มีคัวห้าหมื่น มาตั้งอยู่เป็นเมืองที่ปากห้วยซวย
๖๑๗
น้าเลี ยงพ่อนม แล
หมื่นกลางโฮงแลนันทะอาราม พาคัวเมือง ๒ แสน ฮักสาเจ้าสังขวิไชย-
ยะกุมมาน ฮอดในเขดเมืองสุวัณณภูมม แต่ก่อนนั้นนางเลี้ยงพ่อนม เอาเจ้า
๖๑๕
เขตเวียดนาม-ผู้ปริวรรต
๖๑๖
ฉบับของหอสมุดแห่งชาติ (๒๔๘๓) และฉบับของกรมส่งเสริมวัฒนธรรม (๒๕๕๓)
กล่าวว่า ปากห้วยพาด
๖๑๗
ฉบับของหอสมุดแห่งชาติ (๒๔๘๓) และฉบับของกรมส่งเสริมวัฒนธรรม (๒๕๕๓)
กล่าวว่า ปากห้วยหูดเฉียงใต้กับด้วยน้าเลี้ยงพ่อนม
