Page 38 - ebook.msu.ac.th
P. 38
38 ณรงค์ศักดิ์ ราวะรินทร์
๓๓
๓๔
สัดสิ่งทั้งหลายมีต้นว่า จี่แข้ เต่า ปา ตายมากนัก ผีทั งหลาย
๓๕
เห็นก็เอากันมาชุมนุมอยู่แคม น้ าเหนือบก ทั งหลายห้องแห่ง นาคทั้งหลาย
๓๙
๓๗
๓๘
๓๖
ก็จักดอมเขาลวด กท้า ฮ้ายเป็น อนตาย แก่นาคทั้งหลายด้วยพยาส
๔๐
๔๑
เจ็บไข้เป็นเค้า บางพ่องก็ตายไป แม้นว่าเงือก ก็ดังเดียว จีงเอากันหนีน า
๔๓
๔๒
แคมน ้าอุรังคนทีคว่าหาที่อยู่ผี สาง นาค แล เงือก งู ทั งมวร เลาน ้า
๔๔
ของ มาใต้สีสัตตนาคอยู่เพียง ๑/๒/๒ (ครา) ดอยนันทกังฮี
สุวัณณนาค อยู่ (ภู) กูเวียน
พุทโธปาปนาค ควัดแต่นั้นไปเถิงหนองบัวบานไปพออยู่หั้น ล ้านั น
๔๖
๔๕
ตัวใดมักที่ใดก็ใส่ที่นั้นแล เงือกงูทั้งหลายอยู่เป็นประริวาน ไปซู่ แห่ง
๔๗
บัพพารนาคควัดออกไปอยู่ภูเขาลวง
๓๓
หมายถึง จระเข้
๓๔
ปลา-ผู้ปริวรรต
๓๕
หมายถึง ใกล้, ชิด
๓๖
หมายถึง เลย, จึง -เลยกระท าร้าย
๓๗
กระท า-ผู้ปริวรรต
๓๘
หมายถึง อันตราย
๓๙
พยาธิ-ผู้ปริวรรต
๔๐
หมายถึง เริ่มต้น, ทีแรก
๔๑
หมายถึง งูน ้า, ปลาไหลไฟฟ้า
๔๒
หมายถึง ผีดุ เรียกสาง ผีสางคางลาย ก็ว่า
๔๓
ทั้งมวล-ผู้ปริวรรต
๔๔
ล าน ้าของ-ผู้ปริวรรต
๔๕
บริวาร-ผู้ปริวรรต
๔๖
หมายถึง ถ้วน, ครบ, ทุก ๆ อย่าง
๔๗
บุญช่วย ศรีสวัสดิ์ ได้กล่าวไว้ใน ไทยสิบสองปันนา เล่ม ๑ (พิมพ์ครั้งที่ ๔ พ.ศ.๒๕๔๗)
ลวง ชาวไทลื้อสิบสองปันนาว่า มีลักษณะคล้ายมังกร, บ้างก็ว่าเป็น จระเข้
