Page 99 - ebook.msu.ac.th
P. 99

๙๐





                                     หนีจากฮ้อน                   หาเงื้อมฮ่มเย็น      แท้แล้ว

                                     เหมิดบทบั้น                  บรรจุบั้นไว้ชั้นหนึ่ง

                                     คราวหน้าพุ้น                 ยังซิกว้างยิ่งกว่าหลัง   เจ้าเอย

                                     ส าเร็จแล้ว                  บทหน้าซิต่อไป



                              บั้นกษัตริย์เวียงจันทน์ทราบการหลบหนีของกลุ่มพระวอพระตา



                       บัดนี้        จักกล่าวเบื้อง               เวียงจันทน์อนุราช

                                     องค์กษัตริย์แจ่มเจ้า         กรุงกว้างเก่าหลัง

                                     ทง(ทรง)ทราบแจ้ง              รหัสเหตุมีมา

                                     ว่าพระตาพระวอ                กับควบคุมครัวต้อน

                                     ขนครัวข้าม                   ยามใดบ่ฮู้

                       เมื่อนั้น     พระก็กริ้วโกรธเข้ม           เสียงสะท้านทั่วโฮง

                                     โองการให้                    หาเสนาโดยฮีบ

                       คันว่า        มาฮอดแล้ว                    ก็เตินให้เหล่ง(เร่ง)พล
                                     เมืองแสนพร้อม                เมืองจันทั้งคู่

                                     คุมไพร่น้อย                  ประมาณได้หมื่นปลาย

                                     ให้ฮีบติดตามฆ่า              พระตานายหมู่

                                     ลูกแลเต้า                    เมียซ้ าอย่าให้เหลือ

                       แล้วจีง       ขับครัวต้อน                  คืนมาบ้านเก่า

                                     อย่าได้ยั้งอยู่ช้า           การนี้ซิล่วงไกล      แท้แล้ว

                       เมื่อนั้น     เมืองแสนเจ้า                 เมืองจันโดยอาชญ์
                                     ก้มขาบไหว้                   ยอนิ้วนอบธุลี

                                     อาสาไท้                      ภูธรถวยราช











                                                 พระวอ-พระตาในเอกสารใบลาน
   94   95   96   97   98   99   100   101   102   103   104