Page 104 - ebook.msu.ac.th
P. 104
๙๕
บั้นพระวอตรวจก าลังพลผู้ได้รับบาดเจ็บ
เมื่อนั้น พระวอให้ บัญชาการนับตรวจ
ฝูงไพร่น้อย พลกล้าหมู่ก าลัง
ก็บ่มีไผล้ม ตายกลางกองทัพใหญ่
พากันยังพร้อม เพียงหน้าบ่ถืกตาย
เป็นที่อัศจรรย์แท้ หนองบัวลุ่มภูมีชัยใหญ่
ฝูงหมู่พวกไพร่น้อย ใจก็กล้าเกิ่งกัน
พระวอสมคิดไว้ ยินดีซมซื่น
สั่งให้เก็บเอาของ ดาบปืนเข้าห้าง
เขาก็กุมจับช้าง พังพลายไอ้ดอใหญ่
ก็หากได้บ่หน่อย เกินฮ้อยสี่ห้าสาร
อัสโสม้า พาชีที่เขาขี่
ได้ประมาณสี่ฮ้อย อานพร้อมเครื่องแต่งโต
แล้วจีงให้หางช้าง ผูกแยงโคนฮัด
ขนเอาของอันควร ขึ้นสู่หลังคชาชาติ
พาพลย้าย ออกเดินทางหยับเคี่ยน (เคลื่อน)
น ากองพระตา สืบครัวไปหน้า
คันว่า มาเถิงด้าว แดนฮอมซิลงเขา
เห็นว่าเป็นทางคับ เหตุเหล่าภูสองก้าม
ยังเหล่าเป็นดงขั้น สองทางเทิงลุ่ม
คือว่าก้ามฝ่ายใต้ เป็นเขตหนองบัว
ก้ามฝ่ายเหนือ บ่อนเขตเวียงเถิงหั่น
ภูเขาขั้น ตันทางเป็นปากส่อง
ป่องลอบลี้ หนีเว้นส่วนบ่มี
พระวอ-พระตาในเอกสารใบลาน