Page 93 - ebook.msu.ac.th
P. 93
พระอริยานุวัตร : เอามาเก็บไว้บ่เป็นหยังดอก
ึ
ำ
ี
ี
พ่อบำาเพ็ญ : กูบช้างน้อันหน่ง แล้วก็มีเก้าอ้พับสาหรับเจ้าทวดใหญ ่
ู
ิ
ผ้เพ่นสร้างเมืองเช่นเดียวกันกับเก้าอ้ของรัชกาลท ๑
ี
่
ี
ื
ี
ู
่
่
เป็นเก้าอ้ใหญ ๆ แล้วมีเบาะเล็ก ๆ อย เม่อผมเป็นเด็ก
ี
ู
ิ
เห็นอย่วัดหลวงเมืองอุบล ต่อมากุฏิหลังน้เอ้นว่า
ี
ื
“กุฏิขวงน้อย” ถูกม้าง (ถูกร้อ) เก้าอ้ตัวน้ไม่ร้หายไปไหน
ู
ี
ู
ต้งอย่ข้าง ๆ แท่นพระ... แม่นเก้าอ้หยังนิว่าซ่น เก้าอ ้ ี
ั
ั
ี
เจ้าเมืองอุบล มึงอย่าเข้าไปใกล้เด้อ เพ่นว่าซ่น ตรงท ี ่
ั
ิ
พนักแขนมีลายนาคเกี้ยว ได้แต่ดูเฉย ๆ แตะต้องก็
ิ
ไม่ได้เพราะท่านเห็นเป็นของศักด์สิทธ์... จนปลวกกิน
ิ
ก็ไม่รู้เรื่อง ถือกันจนไม่ไหว
พระอริยานุวัตร : เมืองเชียงใหม่ อาตมาเคยไปสืบถามดู พระบัลลังก์
ของพระเจ้ากือนา ท่านเก็บไว้ท่วัดสืบทอดมาไว้ท ี ่
ี
ี
วัดพระสิงห์ตอนท่สร้างพิพิธภัณฑ์ก็ยืมมาจากวัด
พระสิงห ตลอดจนถึงพัดโบก บังสูรย์ก็เอาไว้ท่วัด
ี
์
พระสิงห์
ู
พ่อบำาเพ็ญ : เขาก็ยืมมาจากข้าน้อยอย่เด้อ แต่ข้าน้อยบ่ให้หอกง้าว
ู
หม่ห้น คือเขามายืมไปต้งพิพิธภัณฑ ไปแสดงวัฒนธรรม
์
ั
ั
ท่ข้าน้อยก็เปิดประชุมกันก็มีข้าน้อย เมีย ลูกจะว่าจ่งใด ๋
ี
ั
เพิ่นมายืมเฮา สิให้บ่ พ่อว่าอยากสิให้อยู่... ลูกว่าหั้น
แล้วอยากได้หน้า...
พวกเขาจะเป็นคนสืบต่อ แต่ข้าน้อยก็ดีใจอย่างหนึ่ง
ื
ถ้าลูกเขาออกความคิดเห็น ข้าน้อยก็ปล้มใจว่าเขายัง
ั
ื
ั
เคารพนบถอ เขายงรกและหวงแหนมรดกของเขาอย ่ ู
ั
ื
ู
มีนิทานเร่องหน่ง ผมได้ร้มาจากคนเสลภูม เขาบอกว่า
ิ
ึ
พวกเจ้าคือหลวงชุมพล...พวกเวียงจันทน์ นครพนม
ื
อุบล เขาบอกว่าเป็นลูกพรหมจะเป็นเจ้าเมืองช่อ
๙3
๙2 ๑ ๐ ๐ ปี ช า ต ก า ล
๑ ๐ ๐ ปี ช า ต ก า ล
