Page 97 - ebook.msu.ac.th
P. 97

่
                                          ื
                                    ่
                                 ่
                                    ื
                                                         ็
                                                          ี
                                                              ้
                                            ่
                                                ้
                                                                   ้
                              มาฆาซอ ๆ เมอฆาแลว งานศพกเรยบรอยแลว
                                                      ี
                              ไปถึงบ้านแม่คนทรงต้องมีการเล้ยงอีก เขาเรียกว่า
                              “กินลาบนก” จะไปฆ่าท่เมืองไหนก็ตาม หลังจาก
                                                ี
                                                     ื
                                                        ้
                                                                ่
                                                ้
                                                              ิ
                               ื
                               ้
                              มอกลับมาฮอดบ้านแลว ๓ ม้อ ตองทาพธีฆานก
                                                           ำ
                              เพื่อกินลาบนก เป็นการเลี้ยงบวงสรวงธรรมดา
               คนฟังพูดแทรก :  หลวงปู่จันทร์ก็เฮ็ดอยู่
               พระอริยานุวัตร :  อาตมาก็ได้ไปอยู่
                                                           ิ
               อาจารยคงเดช :  ...บางคร้งนึกถึงว่า เข้าใจว่าเราอย่ต่างถ่นกันก็ตาม
                                                       ู
                      ์
                                    ั
                              แต่มวฒนธรรมอะไรบางอยางสัมพันธกน แม้อย ่ ู
                                  ั
                                 ี
                                                            ์
                                                   ่
                                                             ั
                              ต่างถิ่นกันก็ตาม
                   ำ
               พ่อบาเพ็ญ :    ผมได้ทราบจากญาติผ้ใหญ่คนหน่งว่าคุณยายผม
                                                        ึ
                                               ู
                                       ี
                                                        ้
                                     ็
                                       ้
                                                             ื
                                          ื
                                                        ึ
                                                           ิ
                                                               ้
                               ี
                                                                 ้
                                   ้
                              เสยแลวกเมยนเรอน ของหลายเอาขนเทงข่อ ขานอย
                                           ื
                                   ู
                                    ึ
                              เป็นผ้ข้นไปเทิงข่อ เห็นมณฑปเล็ก ๆ อันหน่ง
                                                                   ึ
                                               ็
                              ขาน้อยก็เขาไปซอก กได้แกวมาท่อหน่วยหมาก
                                                    ้
                               ้
                                       ้
                                       ี
                              แก้วใส ๆ ท่บ้านเฮาเรียกว่า “แก้วเสด็จ” เป็นแก้ว
                                     ิ
                              ธรรมชาต ภาษาจีนเรียกว่า “กุยเจีย” คือแก้วบุศยรัตน  ์
                                          ้
                              น่นแหละใส่ถุงไว ข้าน้อยก็สงสัยว่าถุงอีหยัง พอเปิด
                               ั
                              ออกก็เห็นแก้วนี้แหละ ข้าน้อยเป็นเด็กก็อยากได้จึง
                              เก็บไว แล้วเอาลงมาไว้ข้างล่างตอนน้นข้าน้อยอย ่ ู
                                                          ั
                                   ้
                                                           ุ
                                                    ู
                              เตรียมปริญญาแล้ว แต่กลัวผ้ใหญ่จะด จึงบอกกับ
                              ผ้ใหญ่ว่า ข้าน้อยได้แก้วญาพ่อลุง ท่านจึงว่าให้ลุง
                               ู
                                ิ
                                     ื
                                  ู
                                        ิ
                              เบ่งด เม่อเบ่งแล้วจึงว่า เอ้าค่นใครอยากได้นาป ่ ู
                                                     ั
                                                                 ำ
                                                  ื
                              ก็มาเอา เอาเงินมาสองหม่น แล้วก็เอาใส่หีบจ้อย
                                     ี
                                   ื
                                                    ำ
                              ท่อซุม้อน้... ขุนเกษม นายอาเภอตระการพืชผล
                                     ี
                              แต่ก่อนน้แหละ ทีน้ก็สืบว่า แก้วลูกน้เป็นมาอย่างไร...
                                                        ี
                                            ี
                              เขาว่าตอนประชุม เจ้าประเทศราชเจ้าเชียงใหม  ่
                              ฝากเจ้าอุบลเป็นแนวต้อน เป็นของฝาก
                                                                                                                                                          ๙๗
           ๙๖                                                                                                                ๑ ๐ ๐  ปี  ช า ต ก า ล
           ๑ ๐ ๐  ปี  ช า ต ก า ล
   92   93   94   95   96   97   98   99   100   101   102