Page 94 - ebook.msu.ac.th
P. 94
พรหมก็บ่จัก คงหมายถึงพรหมท้ง ๔ คือ เม่อ
ั
ื
พระเจ้าเวียงจันทน์จะเสียเมืองกับข้าศึก ได้เอา
ู
ื
ลูกเขยช่อท้าวศรีโคตบองออกไปส้รบ พอลูกเขย
ไปรบชนะแล้วก็คิดเอาว่าลูกเขยจะแย่งเอาเมือง
จึงออกอุบายให้นางเขียวค้อมซึ่งเป็นลูกสาวไปถาม
ผัวว่า ทำาไมเจ้าจึงเก่งแท้ เจ้าตายบ่เป็นบ้อ ผัวก็เลย
บอกว่า ตายเป็นแล้ว แต่ว่าจะมาฆ่ามาฟันแล้วบ่ตาย
ผัวว่า “เข้าทางเก่า” นางเขียวค้อมก็เลยได้ความลับจากผัว
ก็มาเว้าให้พ่อฟัง พอพ่อได้ความแล้ว ก็เชิญเขยมาเสวยข้าว
ำ
้
ี
ั
ี
้
้
้
่
้
นากน เลยงขาว เลยงเหลาเลยงยา ในหองสวมพอนน
้
ั
้
ี
้
์
้
ได้แต่ง “ยนต” ไว โดยแต่งเป็น ยนต์หอก พอกินแล้ว
ท้าวศรีโคตบอง ได้เข้าไปในส้วมหรือห้องบังครณฑ์
ุ
จึงเหยียบยนต์หอกพ่งข้นมาเสียบทวารท้าวศรีโคตบอง
ึ
่
ี
๊
ก็ร้วาพ่อตาคิดคด ลาวเสียท่าแล้วเด ลาวบอกเมยจงซ่น
่
ั
ั
ู
์
ก็เลยเสียใจ จึงหนีออกไปจากเวียงจันทน โดยยกทัพ
กลับเมืองตัวเอง... แต่เขาไม่ได้เล่าว่ากลับบ้านท ี ่
่
เมืองนครพนมใช่หรือไม ส่วนนางเขียวค้อม ท่อย ู ่
ี
บ้านเมืองกับพ่อก็เลยมีท้อง เม่อคลอดลูกแล้วจึง
ื
ุ
คิดถึงผัวจึงออกตามหาผัว โดยให้บ่าวไพร่อ้มลูก
ึ
ั
ั
ออกตามหาผัว ตามไปถึงบ่อนต้งเมืองอุบลซ่งตอนน้น
ำ
เป็นดงไม พอข้ามลานามูลก็กลัวลูกจะตาย ก็เลย
้
ำ
้
อธิษฐานจิตว่า ขอฝากลูกไว้เทิงปลายยางแล้ว
ำ
ื
อธิษฐานไว้แล้วนางก็ข้ามลานามูลไป หลายม้อ
ำ
้
้
ำ
หลายวนเข้า พวกเจ้าจาปาสกก็มาคลองชาง มาฮอด
ั
้
ั
ดงบ่อนน้นก็มาพักคักอย จึงได้ยินเด็กน้อยไห้อย ่ ู
ั
ู
่
เทิงปลายยาง ...ก็คิดสงสัยว่าเป็นเสียงคนหรือเสียงผ ี
ั
จึงต้งสัคเคบนบานเทวดา... ปลายยางจึงค่อย ๆ อ่อน
ลงมา ก็เห็นท้าวเด็กน้อยอยู่เทิงอู่ เจ้าเมืองจำาปาสัก
๙3
๙2 ๑ ๐ ๐ ปี ช า ต ก า ล
๑ ๐ ๐ ปี ช า ต ก า ล
