Page 21 - Spin Transport and Spintronics
P. 21

1.1 ปรากฏการณ์ความต้านทานเชิงแม่เหล็กขนาดใหญ่                                     22



              ความต้านทานทางไฟฟ้ารวมสูงสุดในกรณีที่แมกนีไทเซชันจัดเรียงตัวแบบขนานและมีค่าต่ำสุดกรณีจัด

              เรียงตัวแบบตรงกันข้าม และอัตราส่วน MR สามารถคำนวณได้จากค่าความแตกต่างของความต้านทาน
              กรณีที่แมกนีไทเซชันมีการเรียงตัวแบบ P และ AP ดังสมการต่อไปนี้ [4]




                                                ∆R     R AP − R P
                                                    =                                         (1.3)
                                                 R        R P
                    ค่าความต้านทาน R P และ R AP สามารถคำนวณได้จากแบบจำลองตัวต้านทานของโครงสร้าง

              วัสดุสองชั้น FM/NM โดยแบ่งการพิจารณาสปินออกเป็นสองช่องคือ ช่องสปินขึ้นซึ่งเป็นสปินส่วนมาก

              และสปินลงซึ่งเป็นสปินส่วนน้อย ในกรณีที่แมกนีไทเซชันมีการจัดเรียงตัวแบบขนานหรือสถานะ P

              การกระเจิงของสปินขึ้นและสปินลงจะแตกต่างกัน โดยสปินขึ้นจะเกิดการกระเจิงที่ต่ำในชั้นวัสดุแม่

              เหล็กเฟอร์โรทั้งสองชั้น ส่งผลให้ค่าความต้านทานจากการกระเจิงของสปินช่องนี้มีค่าที่ต่ำ (r = R ↑↑ =
              R ↓↓) ในขณะที่สปินลงจะเกิดการกระเจิงสูงในโครงสร้างวัสดุ ส่งผลให้สปินช่องนี้เกิดค่าความต้านทาน

              ที่สูง (R = R ↓↑ = R ↑↓) จากนั้นค่าความต้านทานรวมของสถานะ P สามารถคำนวณได้จากวงจรความ

              ต้านทานดังนี้


                                      = (R ↑↑ + R ↑↑ ) ∥ (R ↓↑ + R ↓↑ ) = (2r) ∥ (2R)
                                 R P
                                          2Rr                                                 (1.4)
                                 R P  =
                                          R + r
                    ความต้านทานที่เกิดขึ้นในโครงสร้างวัสดุกรณีที่แมกนีไทเซชันอยู่ในสถานะAPสามารถพิจารณา

              ได้จากแบบจำลองความต้านทานได้เช่นเดียวกัน โดยพบว่าสปินทั้งสองช่องจะเกิดการกระเจิงที่สูงส่งผล
              ให้เกิดความต้านทานภายในโครงสร้างที่สูงดังนี้



                             R AP  = (R ↑↑ + R ↑↓ ) ∥ (R ↓↑ + R ↓↓ ) = (r + R) ∥ (R + r)
                                       R + r
                                   =                                                          (1.5)
                             R AP
                                         2
              ดังนั้นอัตราส่วนความต้านทานเชิงแม่เหล็กจะมีค่าดังต่อไปนี้




                                                 ∆R     (R − r) 2
                                                     =                                        (1.6)
                                                  R       4Rr
                    แม้ว่าแบบจำลองความต้านทานจะไม่สามารถอธิบายรายละเอียดเชิงลึกในการเกิดปรากฏการณ์

              ความต้านทานเชิงแม่เหล็กขนาดใหญ่ได้ดีนักแต่ก็ถือว่าเป็นจุดเริ่มต้นในการทำความเข้าใจปรากฏการณ์

              ดังกล่าว ในกรณีที่กำหนดให้ความต้านทานของโครงสร้างวัสดุสองชั้น FM/NM มีค่าดังนี้


                                              r = ρ NM t NM + ρ ↑ t FM

                                             R = ρ NM t NM + ρ ↓ t FM
   16   17   18   19   20   21   22   23   24   25   26