Page 103 - ebook.msu.ac.th
P. 103
อุรังคธาตุ จ.ศ. ๑๑๖๗ (พ.ศ. ๒๓๔๘) 103
พระยาสุวัณณภิงคละแลพระยาค าแดง จีงพ้อมกันปราถนาว่าขอให้
๔๓๓
ได้มาบวดในสาสนาเป็นอย่าได้ให้ฮาพี่น้องพัดพาก กันเทิน
พระยาจุลลณีพรหมทัด พระยาอินทปัฏฐนครได้ยินแล้วหัวชมชื่นยินดี
๔๓๔
ยัวะไย หลิ้นว่าเมื่อก่ออูปมุงนั้นพระยาเจ้าพี่น้องแลข้อยทั้งหลายก็พ้อมกัน
ก่อแล บัดนี้มาปราถนาเอามาบ่ชักชวนสังจา พระยาสุวัณณภิงคละจีงว่าห่อนว่า
๔๓๕
มีค าปราถนาอันต่าง ๆ บ่ฮู้ ข้อยทั้ง ๒ จีงบ่ได้ชวนแลปุฮาน ว่า “ปูกเฮือน
ตามผู้อยู่” คันว่ามักเทียวทางดอมกัน ก็ปราถนาน ากันเทิน พระยาจุลลณี-
พรหมทัดกับพระยาอินทปัฏฐนครจีงพ้อมกันปราถนาว่าขอให้ได้เกิดฮ่วมท้อง
พ่อเดียวแม่เดียวกันเทิน ขอได้บวดในพุทธสาสนาให้ได้เป็นอรหันตดังพระยาเจ้า
พี่น้องนั้นเทิน
พระยานันทเสน ๒/๒๑/๑ (แท) จีงปราถนาว่า สาธุ สาธุ ผู้ข้าหากได้
ก่อด้านนึงกุด (กุฏิ?/พุด?) ตัวผู้ข้าขอให้ได้บวดในพุทธสาสนาให้ได้เป็น
อรหันตาตนถ้วน ๕ นั้นเทิน
มหากัสสัปปะแลอรหันตาเจ้าทั้งหลายพ้อมกันให้พ้อม (พอร) ว่าให้ได้
๔๓๖
ค ามักค าปราถนาพระยาเจ้าพี่น้องอย่าคลาดแค้ว เสียเทิน ว่าดังนั้นแล้วจีง
๔๓๗
สระเด็ดจจหนีไปทางอากาส สู่เมืองราชคึหเพื่อว่าจักสังฆายนาปฐมมะ หั้น
แล้ว
ท้าวพระยาทั้งหลายแลนางพระยาทั้งราชบุดชุมนุมสั่งกันแล้ว
พระยานันทเสนปฏิสรัฏฐานเถิงพระยาสาเกตตนคร พระยากุรุนทะบ่มาก่ออูป
มุงดอมเฮาสังจา พระยาค าแดงจีงว่า อรหันตาเจ้าบ่ได้น าอุรังคธาสสัพพัญญูเจ้า
๔๓๓
พลัดพราก-ผู้ปริวรรต
๔๓๔
หยอกเย้า-ผู้ปริวรรต
๔๓๕
โบราณ-ผู้ปริวรรต
๔๓๖
ในใบลานจาร 8qkFgg8: คฺลาดแคฺว, หมายถึง คลาดแคล้ว-ผู้ปริวรรต
๔๓๗
ใบลานจาร vkdkL
