Page 102 - ebook.msu.ac.th
P. 102
102 ณรงค์ศักดิ์ ราวะรินทร์
จีงให้เอา (หิน) เมืองตักกสิลานคร หน่วยนึงฝังไว้ก้ าวันตกแจเหนือ
๔๒๙
จีงแปงฮูปม้าอะสาชะไน ไว้หมายด้านเหนือว่าอุรังคธาสพระพุทธเจ้าได้
สระเด็ดจจออกกท าปาฏิหาน ฮู้เยื่องอันบ่ให้ม้างพุทธวัจจนะดังนั้นจักธ านวย
สาสนานัคคละนิทาน (ศาสตร์นครนิทาน) อยู่ฝ่ายด้านเหนือจีงเจือมาใต้ให้
อาชะไนยปิ่นหน้าเมื่อเหนือเพื่อดังนั้นแล
๔๓๐
๒/๒๐/๒ (เท) อันนึงพระยาสุวัณณภิงคละหากได้สระดับ ฮับฟังเอา
อันสัพพัญญูเจ้าเทสสนาให้แจ้งนิทานให้แปงไว้หั้นแล
๔๓๑
มหากัสสัปปะเจ้าจีงให้แปงฮูปพนละหก ตัวนึงปิ่นหน้าเมื่อเหนือ
๔๓๒
อยู่เฮียง อาชาไนยหมายว่าแม่นพระยาติโคตรบูรตนจักได้ถะปันนาไว้
อุรังคธาสแลค้ าพุทธสาสนาเท่าห้าพันวัสสาก้ าฝ่ายใต้ขึ้นเมื่อเหนือแล้วจีงไต่เป็น
ดั่งม้าพละหกตัวประเสิดหั้นแล
บดว่าอาชะไนยแลพละหกตัวนี้ พระยาได้เถิงอรหันตแล้วจีงแจ้ง
ในปัณหาด้วยปุพเพเนวาสสะญาณปะระสัญจิตตะญาณ (บุพเพนิวาสญาณ
และปรสัญญิตญาณ) จีงให้แปงไว้ในนิทานที่นี้หั้นแล นักปราสเจ้าทั้งหลายดู
แล้วค่อยพิจารณาดูเทิน
ยามนั้นมหากัสสัปปะพาอรหันต ๕ ฮ้อยตนเวียนปัทธะ (ประทักษิณ)
ท้าวพระยาทั้ง ๕ จีงพ้อมกันอธิฏฐานเวนข้าวของเงินค าเคื่องบรโพกทั้งมวร
อันถะปันนาไว้ฮองลุ่มนั้นด้วยค า ๒/๒๑/๑ ว่า ข้าวของฝูงนี เป็นพุทธสันตากัง
(พุทธสันตกะ) เท่า ๕ พันวาสสาพุ้นแล
๔๒๙
อาชาไนย-ผู้ปริวรรต
๔๓๐
สดับ-ผู้ปริวรรต
๔๓๑
ฉบับของหอสมุดแห่งชาติ (๒๔๘๓) กล่าวว่า ม้าพลาหก หน้า ๑๖๒. และฉบับของกรม
ส่งเสริมวัฒนธรรม (๒๕๕๓) กล่าวว่า ม้ามณีกาบ หน้า ๗๐.
๔๓๒
หมายถึง เรียงกัน, เคียงกัน
