Page 98 - ebook.msu.ac.th
P. 98
98 ณรงค์ศักดิ์ ราวะรินทร์
ข่าวว่าพระยาทั้ง ๒ น าอุรังคธาสมาที่นี้จีงแสวงเอานิพพานดังพระยาทั้ง ๒ นั้น
แล
อันนี้มหากัสสัปปะหลิงเห็นพุทธวิไสอันท านวายยังชื่อดอยเป็นบาลีว่า
กัปปันนะคีรี แลพระพุทธเจ้าอาไสซึ่งพระยาติโคตรบูรนั้น เมื่อชาตติอันหลังพุ้น
พระยาได้เอาลูกนกแลไข่เต่า ไข่แลนมากิน จีงเข็ญใจปราสสจากพ่อแม่ลูกเมีย
ฮักแลเสนาอามาสผู้เพิงใจหั้นแล พระยาตนนี้จักได้ถะปันนาอุรังคธาสในดอยอัน
๔๐๗
นี้จีงขีนใจ ภูก าพ้าก็ว่าแล
พระพุทธเจ้าสั่งให้เอาอุรังคธาสหัวอกมาใส่ไว้ในดอยเข็ญใจ ๒/๑๗/๒
(ที) ที่นี้ ฮอยที่พระเจ้าว่าพระยาติโคตรบูรเสมิ (เสมอ) พระยาเป็นหน่อพุทธวง
สากว่าพระยาทั้ง ๕ อันมาบัดนี้แม่นช่อหน่ออรหันตหั้นแล มหากัสสัปปะเจ้า
หลิงเห็นดังนี้ท่อเจ้าบ่แปลให้พระยาทั้ง ๕ แจ้ง ท่อกล่าวแต่พอประหน่อย (นิด
หน่อย) เมื่อใดทั้ง ๕ ม้างขันธ์ ๕ ได้มาเกิดเป็นอรหันตก็หากจักแจ้งด้วย
บุพเพเนวาสสะญาณ (ปุพเพสันนิวาสญาณ) ปะระสะญิตตะสัญญาน
(ปรสัญญิตญาณ) ในปัณหาอันว่า เขือไป ขามา นั้นแล มหากัสสัปปะเจ้าฮู้
บุรคุรพระยาทั้ง ๕ จีงแปงนิทานอันนี้เพื่อให้นักปราสเจ้าทั้งหลายตรัสสรู้พาย
หน้าพุ้นแล
ยามนั้นพระยาทั้งห้าได้ยินมหากัสสัปปะเจ้ากล่าวคาถาให้แจ้งมีหัวใจ
ชื่นบานฮักแพงซึ่งกันไปมาแล้วจีงพ้อมกันตกแต่งให้คนทั้งหลายไปเอาหินอันก่อ
บ่แล้วนั้นมาก่ออูปมุงใส่อุรังคธาส มหากัสสัปปะเจ้าแลอรหันตาเจ้าทั้งหลายจีง
ว่าหินอันก่อแต่ก่อนบ่แล้วนั้นบ่ ๒/๑๘/๑ เป็นมังคละแล้วให้ปั้นดินดิบก่อ จีงสุม
ไฟถ้อนบ่ล้ าที่ปุน (เปรียบ) สาสนาพายหน้าพุ้นแล้ว
๔๐๘
ว่าดังนั้นท้าวพระยาทั้ง ๕ จีงแต่งให้คนทั้งหลายปั้นดินจี่ นั้นเอาฝ่า
๔๐๙
มือมหากัสสัปปะเป็นด้าม ได้ดินก่อทุก (อัน) แล้วให้พระยาสุวัณณภิงคละ
แฮกขุดขุมก่อน พระยาเจ้าพี่น้องทั้ง ๔ ขุดน าจีงให้เสนาอามาสแลคนทั้งหลาย
๔๐๗
เข็ญใจ-ผู้ปริวรรต
๔๐๘
อิฐ-ผู้ปริวรรต
๔๐๙
ต้นแบบ-ผู้ปริวรรต
