Page 216 - ebook.msu.ac.th
P. 216
216 ณรงค์ศักดิ์ ราวะรินทร์
ภาพที่ ๒๓ พระธาตุบังพวน ต าบลพระธาตุบังพวน อ าเภอเมืองหนองคาย จังหวัดหนองคาย บันทึกภาพ
ภาพที่ ๒๓ พระธาตุบังพวน ต าบลพระธาตุบังพวน อ าเภอเมืองหนองคาย จังหวัดหนองคาย บันทึกภาพ
ภาพที่ ๒๓ พระธาตุบังพวน ต าบลพระธาตุบังพวน อ าเภอเมืองหนองคาย จังหวัดหนองคาย บันทึกภาพ
วันที่ ๑๔ มกราคม ๒๕๖๑ เวลา ๙:๑๖:๕๐ น.
วันที่ ๑๔ มกราคม ๒๕๖๑ เวลา ๙:๑๖:๕๐ น.
วันที่ ๑๔ มกราคม ๒๕๖๑ เวลา ๙:๑๖:๕๐ น.
๑๖. พระโพธิสาราชเจ้าตนหลวงแลพระยาเชยยะเสฏฐาธิราชเจ้า
๑๖. พระโพธิสาราชเจ้าตนหลวงแลพระยาเชยยะเสฏฐาธิราชเจ้า
ไปอยุดอยา (ปฏิสังขรณ์) พระมหาธาตุเจ้า
๑๖. พระโพธิสาราชเจ้าตนหลวงแลพระยาเชยยะเสฏฐาธิราชเจ้า
ไปอยุดอยา (ปฏิสังขรณ์) พระมหาธาตุเจ้า
๕/๒๖/๑ ...นิทานอันนี้อรหันตาเจ้าหากแปงไว้ในวัดเมืองฮ้อยเอ็ดปักตู
ไปอยุดอยา (ปฏิสังขรณ์) พระมหาธาตุเจ้า ๘๓๒
๕/๒๖/๑ ...นิทานอันนี้อรหันตาเจ้าหากแปงไว้ในวัดเมืองฮ้อยเอ็ดปักตู
๘๓๑
๘๓๑
๘๓๒
หั้น วิสุกัมมะเทวบุด เอาเมือก่าย ใส่หลาบทอง ไว้
หั้น วิสุกัมมะเทวบุด เอาเมือก่าย ใส่หลาบทอง ไว้
คันว่าพระยาจันทพานิด (จันทพานิช) ตั้งเมืองหนองคันแทเสื้อน้ าหั้น
คันว่าพระยาจันทพานิด (จันทพานิช) ตั้งเมืองหนองคันแทเสื้อน้ าหั้น
๕/๒๖/๑ ...นิทานอันนี้อรหันตาเจ้าหากแปงไว้ในวัดเมืองฮ้อยเอ็ดปักตู
แล้ว พระยาตนชื่อว่า สีธัมมะอะโสก ได้มาโชตะนาพุทธสาสนาแล
แล้ว พระยาตนชื่อว่า สีธัมมะอะโสก ได้มาโชตะนาพุทธสาสนาแล
ใส่หลาบทอง ไว้
หั้น วิสุกัมมะเทวบุด เอาเมือก่าย ๘๓๑ ๘๓๒
๘๓๑
หมายถึง คัด, ลอก, การเอาเหล็กจารเขียนหนังสือในใบลาน เรียกก่ายหนังสือ
คันว่าพระยาจันทพานิด (จันทพานิช) ตั้งเมืองหนองคันแทเสื้อน้ าหั้น
๘๓๑
หมายถึง คัด, ลอก, การเอาเหล็กจารเขียนหนังสือในใบลาน เรียกก่ายหนังสือ
๘๓๒ หมายถึง แผ่นเงินหรือแผ่นทองค าที่เจ้าศรัทธาหรือเจ้าบ้านเจ้าเมืองท าขึ้นใส่กองหด เพื่อหด
๘๓๒
แล้ว พระยาตนชื่อว่า สีธัมมะอะโสก ได้มาโชตะนาพุทธสาสนาแล
หมายถึง แผ่นเงินหรือแผ่นทองค าที่เจ้าศรัทธาหรือเจ้าบ้านเจ้าเมืองท าขึ้นใส่กองหด เพื่อหด
สรงพระภิกษุที่มีอายุพรรษาและมีความรู้สมควรพอที่จะปกครองพระสงฆ์สามเณรในวัดได้, แต่ใน
สรงพระภิกษุที่มีอายุพรรษาและมีความรู้สมควรพอที่จะปกครองพระสงฆ์สามเณรในวัดได้, แต่ใน
ที่นี้น่าจะมีความหมายคล้ายกับ สุพรรณบัฏ-ผู้ปริวรรต
ที่นี้น่าจะมีความหมายคล้ายกับ สุพรรณบัฏ-ผู้ปริวรรต
๘๓๑
หมายถึง คัด, ลอก, การเอาเหล็กจารเขียนหนังสือในใบลาน เรียกก่ายหนังสือ
๘๓๒
หมายถึง แผ่นเงินหรือแผ่นทองค าที่เจ้าศรัทธาหรือเจ้าบ้านเจ้าเมืองท าขึ้นใส่กองหด เพื่อหด
สรงพระภิกษุที่มีอายุพรรษาและมีความรู้สมควรพอที่จะปกครองพระสงฆ์สามเณรในวัดได้, แต่ใน
ที่นี้น่าจะมีความหมายคล้ายกับ สุพรรณบัฏ-ผู้ปริวรรต
