Page 212 - ebook.msu.ac.th
P. 212
212 ณรงค์ศักดิ์ ราวะรินทร์
พระยา (สุมิตตธัมม) จีงปราถนาว่า ขอให้ผู้ข้าเป็นพระเจ้าตน ๑ ใน
กาลจักมาพายหน้า ให้ได้เสวยราสทั่วเมืองในชุมพูทีปทั้งมวร ให้ได้ค้ า ๕/๒๓/๒
(โป) พุทธสาสนาเท่าห้าพันวาสสาเทิน ให้ผู้ข้า ได้เมือเกิดในเมืองฟ้าตุดสิดา
จีงลงมาพ้อมพระอริยะเมเตยโยโพ (ธิ) สัดเจ้าพุ้นเทิน
อมรรัสสีจีงปราถนาว่า ขอให้ได้เป็นพุทธปิตตาอย่าขาดเทิน
พระยาปุตตะจุลละณีพรหมทัด พระยาจุลลัณณีอินทปัตถนคร ว่าก็
๘๒๘
ได้มาก่ออูปมุงเค้านั้น แต่เมื่ออายุได้ ๑๐๓ (สิบ ๓) ปลี ก็ได้ปราถนาเอา
ใดแล อันอรหันตาห้าฮ้อยตน มีมหากัสสัปปะเจ้าเป็นประทานนั้นก็ได้เห็นแจ้ง
แก่ตาแท้ดีหลีหั้นแล
พระยาปุตตะจุลละณีพรหมทัดจีงปราถนาว่าขอให้ได้เป็นอัคคะสาวก
ตน ๑ ก้ าซ้ายเทิน
พระยาจุลลัณณีอินทปัตถนคร จีงปราถนาว่าขอให้ได้เป็นอัคคะสาวก
ตน ๑ ก้ าขวาเทิน
สุมิตตธัมมเจ้าได้เป็นพระ (พุทธเจ้า) พุ้นเทิน
โยธิกะรัสสีจีงปราถนาว่า ขอให้ได้เป็นภิกขุ ๕/๒๔/๑ ในสาสนา
พระโคตมะแล ให้ได้เถิงอรหันตาตนวิเสส อย่าคลาดคาเทิน
พละเทวาอามาสจีงปราถนาว่า ขอให้ได้เกิดในเมืองสาวัตถีสืบสาสสนา
มาตาบต่อเท่าฮอดเมืองสุวัณณภูมม จีงได้เมือเกิดเมืองฟ้าตุสสีดาจีงลงมาพ้อม
เมเตยยะโพธิสัดพุ้นเทิน
นางเทวี จีงปราถนาว่า ขอให้ได้เป็นเทวีแก้วพระยา (สุมิตตธัมมเจ้า)
พุ้นเทิน
๘๒๘
ปี-ผู้ปริวรรต
