Page 227 - ebook.msu.ac.th
P. 227

อุรังคธาตุ จ.ศ. ๑๑๖๗ (พ.ศ. ๒๓๔๘)  227


                                  ๘๖๘
                   ว่า อนุกกะภาพ  เอาผ้าทิพย์ลงให้เป็นประโยชน์แก่สัตว์โลกทั้งหลาย
                   ฝูงรู้สร้างแปงขีดเขียนสืบสร้างยาน (ศาสนา?) พระพุทธเจ้า  ตราบต่อเท่า
                   มหาธาตุหัวอกแห่งสัพพัญญูเจ้านั้นแล
                                                        ๘๖๙
                          ...ฮอด ๕ พันพระวัสสานั้นก็มีหั้นแล

                          ตั้งแรกแต่เมื่อพระพุทธเจ้าฉันข้าวในร่มโพธิ์ไทรในภูก าพร้าแลสัพพัญญู
                   เจ้า  จีงแย้มหัวสักหน่อยหนึ่งแล เจ้าอานนท์ จีงไว้สัพพัญญูเจ้าว่าดังนั้นเหตุดัง

                   ฤาแลมาแย้มหัวก็ข้าแล...

                          กล่าวต านานธาตุพนมปุรมเจดีย์เจ้ามีภายพุ้นแล  ปุคละผู้ใดได้ขีดเขียน
                   ก็ดี ได้จ้างท่านผู้อื่นเขียนก็ดี ปุคละทั้งหลาย  ผู้ใดกระท าผิดทุจริตด้วยวาจาอัน

                   บ่ชอบ  อันว่าบาปทั้งหลายฝูงนั้นก็ระงับกลับหายเสียเสี้ยงแก่ปุคละผู้นั้น
                          แม้นว่า  ปุคละผู้ใด  ได้สร้างแปงขีดเขียนนั้น  หากได้กระท าชู้สู่เมีย
                   ท่านก็ดี  ก็หากจักระงับกลับหายเสียแล แม้นว่าผู้หญิงได้กระท าชู้สู่ผัวท่านผู้อื่น
                   ก็ดี บาปทั้งหลายนั้น  ก็ระงับกลับหายเสียหมดแล  ด้วยกุศลบุญอันตนได้สร้าง

                   แปงขีดเขียนรสธัมม์ลูกนี้ดีหลีแล
                          ปุคละผู้ใดได้สร้างแปงขีดเขียนพระมหาธาตุพนมปุรมเจดีย์เจ้านั้น แม้น
                   ว่าเอาก าเนิดเกิดมาได้ร้อยชาตติก็ดี  บ่ห่อนได้ไปเกิดในที่ถ่อยร้ายนั้นจักเทื่อ
                   ดีหลีดาย ต านานนิทานพระมหาธาตุพนมปุรมเจดีย์เจ้านั้น  แม่นว่าปุคละผู้ใดได้

                   ชมชื่นยินดีซึ่งสัพพัญญูเจ้าแลกล่าวต านานนิทานพระมหาธาตุเจ้าดังนั้น  ปุคละ
                   ทั้งหลายฝูงนั้นหากจักได้เถิงโสดามัคคะผลญาณทุกอันก็มีแล
                          กล่าวนิทานพระมหาธาตุพนมปุรมเจดีย์วิเศษ นิตถิตังก็เสร็จ

                   บรบวรควรแล้วท่อนี้ก่อนแลฯฯ




                   ๘๖๘
                       ในหนังสือใบลานเรื่อง “พื้นธาตุ” ระบุว่า “...ชื่อว่า อนุกกะ ให้เขียนภาพเอาแต่เมืองลังกาทีป
                   ...”
                   ๘๖๙
                       เนื้อความน่าจะถูกจารสลับต าแหน่งของประโยค ผู้ปริวรรตจึงยกมาไว้ในต าแหน่งนี้เพื่อให้ได้
                   ความหมายสอดคล้องกับเนื้อความ
   222   223   224   225   226   227   228   229   230   231   232