Page 57 - ebook.msu.ac.th
P. 57

อุรังคธาตุ จ.ศ. ๑๑๖๗ (พ.ศ. ๒๓๔๘)  57


                          ดูราอานนพระยาไชยประเสิดจากอุคคประเทด (เอกประเทศ) ที่นั้น
                   มาอยู่เสวยราสเอานาง (เท) วีแก้ว (เทวีแก้ว, แก้วเทวี?) อันเกิดกับนั้นมาแล้ว

                   จักขึ้นชื่อเมืองว่าจันทบุรีสีสัตตนาคว่าเมืองพระยานาคให้สีสิทธิ์ (สวัสสดี?) แก่
                   บุรีจันแล
                                                       ๑๘๘
                          ยามนั้นเทวดา นาค มหาสักข  ทั้งหลายชมชื่นยินดีให้เสียง
                   สาธุกานสืบกันไปทั่วทิสสทุกแห่งก็มีแล  เล่าจักได้โชตนาพุทธสาสนาอยู่ไปใน
                   อาณารัฏฐาบ้านเมืองเป็น ๑/๑๒/๑ อันยิ่งกว่าท้าวพระยา  จักได้ก่อเจติยะโลม
                   ธาตุพระตถาคตอันพระยาสีธัมมะอโสกเอามาถะปันนาไว้นั้นแล  ท้าวพระยาฝูง
                                            ๑๘๙
                   อื่นมีบุญสมพพานกัตตาธิกาน  น้อยบ่มีอายุจักก่อ (เจ) ตียะโลมธาตุอันพระ
                   ยาสีธัมมะอโสกส้างไว้นั้น  ท่อเวนไว้อันเป็นช่อหน่อพุทธ (วง) สา
                   มีบุรสมพพานอันมากนักแล  พระยาตนนั้นจักได้ก่อเจติยะโลมธาตุหัวเหน่า
                   พระตถาคตไว้ที่ภูเขาลวงนั้นเพื่อสืบพระยาจันทบุรีหั้นแล  บ่ท่อแต่นั้นเล่าจักได้
                   ก่ออูป (มุง) แม่นโลมธาตุอรหันตขีณาสาวกอันอรหันตาเจ้าทั้ง ๒ ตนกับทั้ง

                   พระยาจันทบุรีได้มาถะปันนาไว้ในป่าวันหั นแล
                          พระยาไชยประเสิดตนนั้นเมื่อชาตติก่อนพุ้นพารี้พนประริวานทารา-
                     ๑๙๐
                   กา  หลิ่นน้ าในที่ ๑ เด็กน้อยทั้งหลายลอยน้ าไป่เป็นได้จ าลอย ๑/๑๒/๒ (ค า) น้ า
                   อันยาวไยเด็กน้อยทั้งหลายฝูงนั้นได้กินน้ าล าบากเวทนากัมมกระ (ก็) เสกเวน

                   จักเถิงพระยาตนนั้น จักได้พารี้พนทั้งหลายไปยุทธกัมมในแม่น้ าแลตั้งอยู่ในเขด
                   เมืองมรุกขนครอันเป็นเมืองเก่าแต่ชาตติก่อนนั้นก็บังเกิดยังกุสละจักก่อแฮก
                                                               ๑๙๑
                   พุทธสาสนาเจติยะใหม่ในที่นั้น  จักไปยุทธกัมมสมคาม  ลืมยามนั้น
                          พระยามรุกขภูมมะตั้งอยู่ฮักสาเมืองสีสัตตนาคแต่ก่อนนั้นได้เกิด (มา)
                   ในกระกูลอันต่ านักก็ได้เป็นเสนาใหย่แก่มหาไชยประเสิดตนนั้นได้ยุทธกัมมะ
                   น้อมทางนึง  เด็กน้อยทั้งหลายได้ไปเกิดในเมืองอินทปัฏฐนครก่อนนั้นก็ได้เป็น

                   ๑๘๘
                       มเหสักข-ผู้ปริวรรต
                   ๑๘๙
                       บุญสมภารกัตตาธิการ-ผู้ปริวรรต
                   ๑๙๐
                      หมายถึง เด็กยังไม่เดียงสา
                   ๑๙๑
                      หมายถึง สงคราม
   52   53   54   55   56   57   58   59   60   61   62