Page 120 - ebook.msu.ac.th
P. 120
๑๑๑
มันก็ห่อนหอบอุ้ม พวงช้างให้เวิ่นปลิว
เครื่องสัพพยุทธ์ทั้ง คือหอกปืนไฟ
ที่เขาซันเป็นแถว ก็หอบลงจนม้วน
ลมตลบอุ้ม ทุงชัยทัพพินาศ
คันทุงปักหางหัก ขาดลงจนเกลี้ยง
เป็นที่อัศจรรย์แท้ โยธาสะดุ้งตื่น
ก็เพื่อเห็นเหตุฮ้าย ใจเศร้าหม่นหมอง
นับได้สองหนแล้ว เสียทีบ่เป็นท่า
คันซ้ าสามเทื่อนี้ ก็โดยด้ามดังหลัง แท้น้อ
บั้นหนองบัวลุ่มภูสืบทราบข่าวการเดินทัพของเวียงจันทน์
เมื่อนั้น ฝูงคนใช้ สอบเหตุฟังรหัส
กองสอดแนมทางพระตา ก็ทราบการณ์ตรงเสี้ยง
เขาก็ กลับสู่บ้าน แจ้งเหตุตามมี
น าความเถิงพระวอ บอกการณ์ที่ตนฮู้
ตั้งแต่เค้า เท่าฮอดเถิงปลาย
ว่าเศิกเวียงจันทน์ ด่วนมาจวนใกล้
มหาอุปราชเจ้า เป็นแม่กองทัพ
พระก็คุมพลหาญ ด่วนมามิยั้ง
อีกบ่ช้า ในระหว่าง ๗ วัน
คงจักเดินมาเถิง บ่อนซ่องภูผนันล้อม
บั้นพระวอเตรียมพร้อมก าลังในการรบกับเวียงจันทน์
คันพระวอได้ ฟังการณ์ก็ซมซื่น
พระก็ เตินไพร่น้อย พลตื้อให้แต่งโต
พระวอ-พระตาในเอกสารใบลาน