Page 100 - ebook.msu.ac.th

พ่อบำาเพ็ญ : แม่ว่า... เอาผ้าขาวบาง ผ้าดิบนี่ มันอมน้ำาได้ดี ไปปู
ั
เทิงหลังคาเด้อ แม่ว่าจ่งซ่น พอฮอดยามน้นให้เจ้า
ั
ั
ไปกู้มา แล้วก็เอาบิดใส่ขวดก็ได้อยู่ แต่ว่าแม่บ่อยาก
ื
ำ
ให้เจ้าเอานาพ่อลุง เฮาก็เช่อแม่เพราะคิดว่าถวายญา
แม่เถอะเรื่องเหล่านี้
๑. เรียนหนังสือถวายแม่
๒. บวชถวายแม่
๓. แต่งงานถวายแม่
แม่บอกว่าไปเรียนหนังสือให้ตั้งใจเรียน : โดย, บวช
เนาะลูกเนาะ : โดย, แต่งงานกับผู้นั้น ผู้นี้ แม่สิไป
หาให้เนาะ : โดย

อาจารย์คงเดช : อยู่ในโอวาท – หายาก
พ่อบำาเพ็ญ : พ่อว่า พ่อไปหาลูกใภ้ ไปหาอยู่จำาปาสัก เพราะเพิ่น
ี
ิ
จะไปหาพ่น้องเพ่น ข้าน้อยว่า ข้าน้อยบ่เอาดอก
ข้อยน้อยบ่แม่นเจ้า... มึงว่าแม่นกูเป็นหยัง ว่าซ่น
ั
ิ
ำ
คือ เพ่นสิเอาเจ้าจาปาสักมาให้เป็นเมีย ผมไม่เอา
แม่ว่าอย่าไปเช่อญาพ่อเด้อลูกเด้อ บาดฮาตกทุกข ์
ื
ได้ยากแล้ว ซุมน้นเขาเฮ็ดหยังกินบ่เป็นดอก... แม ่
ั
เพ่นก็เป็นอันยากคือกันหละ เป็นธรรมเนียมอัน
ิ
ื
ุ
้
ึ
ุ
หน่งนะ จะน่งผ้า จะน่งผ้ายกได คนอ่นน่งไม่ได ้
ุ
มันเป็นเสนียดจังไร
์
อาจารยคงเดช : มันเป็นอาชญาของตระกูล เฉพาะตระกูลน้เท่าน้น
ั
ี
ี
ั
ำ
จึงจะทาอย่างน้น ๆ ได้... ทุกวันน้มันเอาทองแล่ง
เงินแล่งล่อกันเข้าให้- เลยร่องแร่งกันจนทุกวันน ้ ี
(หัวเราะ)
๙๙
๙๘ ๑ ๐ ๐ ปี ช า ต ก า ล
๑ ๐ ๐ ปี ช า ต ก า ล