Page 92 - ebook.msu.ac.th
P. 92

เป็นดอกนารีบานงาม
                                   ผ่องเพี้ยงส้วยแอวกลม
                                   เต้านมงามคือสิ่งจูมดอกซ้อน

                                   บาดว่าเจ้าสิได้เข้าต่อยต้อง
                                   บีบหน่วงคั้นหัวสั่นคล้อย คล้อย

                                   สองปานแก้มโสดแดงงาม
                                   คือสิ่งชาวซ่างย้อม
                                   คิ้วก่องคาดค้อม

                                   หน้าผ่องเพียงบัวบาน



                                           บัดนี้เจ้าเฮือนจิ่งพิจารจาพากย์แล้ว
                                   จิ่งแต่งถงหมาก กับน้ำเต้าทอง
                                   คัวคีหาขวานโคมแลมีดพร้า

                                   แบกเข้าป่าดงดอน
                                   จงไปหาหลายเช้าค่ำ

                                   ตาวันตกค่ำคล้อย
                                   เมื่อแลงแดดอ่อน
                                   แล้วเล่ามาเสพสุราแก้มข้าว

                                   วันหน้าเช้าสวายแล้วเล่าไป
                                   จงใจหาซักไซ้ยังเหล่า

                                   ได้ลำ ๑ ยาวฮี (รี)
                                   ลำนี้เป็นไม้ดีสุดขนาด
                                   ถืกบาทคาถา

                                   ไม้แก่นหนาเก่งเก็ดกาจ
                                   ลำนี้ตั้งก่อแฮก เสาขวัญ

                                   บอระบวนถากแล้ว
                                   ตัดลำแผ้วสินปลาย
                                   ขี้ขอนยายเดียระดาษ

                                   ไม้ลำนี้ธรรมชาติไม้แก่นแก้ว
                                   คะเคียมพาคาแก่นไม้สะแบงลำยาว

                                   ฮ่มกว้างอยู่ยายข้างตีนโคกหัวนา
                                   ภาษาคนว่าดีล้ำเลิศ
                                   ลำนี้ตั้งหากแว่นประเสริฐแท้

                                   หอมกลิ่นจวงจันทน์






                                                           90
   87   88   89   90   91   92   93   94   95   96   97