Page 97 - ebook.msu.ac.th
P. 97
อุรังคธาตุ จ.ศ. ๑๑๖๗ (พ.ศ. ๒๓๔๘) 97
คัจสันติ นะระคัจสันติ ผู้ประเสิดเทียวทางมาจวบกันก็แฮงซ้ าประเสิด
ยิ่งกว่าเก่ามัด (บัด) นี้เจ้าหลิงเห็นท้าวพระยาทั้ง ๕ ได้ส้างสมพพานแสนมหากัป
แล พัดมาจวบกันเล่าซ้ าประเสิดพายหน้าพ้อมกันจีงกล่าวเพื่อดังนั้นแล
บดว่า โกเว นะระโกเว นั้นผู้สลาดต่อผู้สลาดเทียวทางมาจวบกัน
ก็แฮงซ้ าสลาดอาจดูดีงามยิ่งกว่าเก่า
๒/๑๖/๒ (ทิ) บดว่า เญยโย (ยา) นะระเญยยา นั้นผู้ฮู้ต่อผู้ฮู้เทียวทาง
๔๐๓
๔๐๒
มาจวบ กันก็แฮงฮู้ หลัก นักปราสยิ่งกว่าเก่า
บดว่า สากันติ นะระสากันติ นั้นผู้ฮักต่อผู้ฮักเทียวทางมาจวบกัน
ก็แฮงซ้ าฮักยิ่งกว่าเก่า
อทิบายคาถา ๔ บดนี้ว่า ซู่คนซู่เป็นท้าวพระยา
๔๐๔
ปุญญะ วันตะ สัตตา ระโห แต่ธัมมะชาส ว่าสลาดอาจมักตนตัว
กว่าแต่สังสาระ ทุกขะ เภยยะ มีหัวใจเป็นมุงคุลฮักแก้วทั้ง ๓ เพื่อตามไต่เอา
นิรัพพาน ความคดเลี้ยวด้วยกานสมคาม (สงคราม) บ่มีแล
บดว่า โจรัง นะระโจรัง นี้ผู้เป็นโจรต่อผู้เป็นโจรเทียวทางมาจวบกัน
ก็เฮิง (แฮง) ซ้ าชวนกันเป็นโจรยิ่งกว่าเก่าแล
๔๐๕
บดว่า เถโน (นะระเถโน) นี้ ผู้ฮู้ลัก ต่อผู้ฮู้ลักเทียวทางมาจวบกัน
ก็แฮงซ้ าชวนกันลักยิ่งกว่าเก่าแล
บดว่า นะรา นุเร นุ (เร) คนทั้งหลายฝูงเป็นสัปปุริสสะมีค า ๒/๑๗/๑
เพียรมาจวบกันก็แฮงซ้ ามีค าเพียรยิ่งกว่าเก่าแล
อธิปปายว่าพระยาทั้ง ๓ นี้ แม้นว่าเมื่อเคื่องสมคามดังนั้นก็ดีบ่ใช่ลัก
๔๐๖
ใช่โจรดายแม่นสัปปุริสสะมีค าเพียร เสมิ (เสมอ) ดังพระยาทั้ง ๓ นั้นแลฮู้
๔๐๒
พบ-ผู้ปริวรรต
๔๐๓
ฉลาด, หลักแหลม-ผู้ปริวรรต
๔๐๔
ธรรมชาติ-ผู้ปริวรรต
๔๐๕
โจร, ขโมย-ผู้ปริวรรต
๔๐๖
อักขรวิธีธรรม เขียนเป็น พฺยร
