Page 149 - ebook.msu.ac.th
P. 149
อุรังคธาตุ จ.ศ. ๑๑๖๗ (พ.ศ. ๒๓๔๘) 149
สุคันทนาคแลเทวดาตน ๑ ชื่อว่า สาราสนิด อยู่สระก้ าเหนือแล
พระยาสุวัณณนาค ได้ยินกายโลหะนาคกล่าวสันนั้น ก็มีใจยินดีว่า
สาธุ ๆ เจ้าทั้ง ๓ อยู่ใก้อรหันตาเจ้าแลบุรีอว้ายลว้าย ยังได้ฮู้อันเป็นมังคละ
ประเสิดกว่าทั้งหลายนั้น หาความเอาสันทะเทวดาฝูงนั้นเทิน ยังจักมีใจบุร
ดอมเฮาบ่จา
สุคันทนาค เอกจักขุนาค ว่าเทวดาสิรินั้น เป็นใหย่กว่า ๔/๒/๒ (กฺรา) ซู่
ตน ก็พาเทวดาทั้งหลายฝูงนี้ เข้าไปสู่ปราสาทมหาพุทธวงสาซู่ต าฮบวันสีนนั้น
แล้ว นาคทั้งหลายชุมนุมกันแลก็คืนมา จีงไปเอาสันทะเทวดา อินทสิริเทวดาก็
สาธุ ๆ ว่าดังนั้น จีงเตินเทวดาทั้งหลาย มาโฮมให้ฮู้ความแล้ว ก็เมือสู่ที่อยู่
แห่งตนก่อนก็มีแล
๖๓๓
ยังมีกาลอันนึง บุรีอว้ายลว้ายพาส่าง (สร้าง) ป้าน กท านาแซง
ที่หนองบึงนอกบ้าน ข้าวเป็นฮวงพอแก่แล้ว
“...ก็เกิดน้ าท่วม สุวรรณนาคเห็นดังนั้นจีงให้เสตถาไชยนาคนิรมิตเป็น
คันแทกั้นทดน้ า หนองเสื้อน้ านั้น น้ าหนองนั้นล้นคันแทมาท่วมกกข้าวให้
๖๓๔
เหลืออยู่เสมอรวง คนทั้งหลายเห็นดังนั้น...”
พ้อมกันเป็นน้ าเสีย คนทั้งหลายจีงใส่ชื่อว่าหนองคันแทเสื อน ้า
แต่นั้นมาแล
ยามนั้นผีเสื้อน้ า มีหั้นกินคนทั้งหลาย ผีเสื้อน้ านิมิดเป็นคันแททดน ้า
๖๓๕
หั้นแล้ว สับเสียจีง ตะตี กินคนดาย ว่าดังนี้คนทั้งหลาย ก็ บ่ลกลกแล
๖๓๓
หมายถึง กั้น, ปิด, ทด
๖๓๔
ใบลานต้นฉบับเนื้อหาขาดหายไปจึง ยกเนื้อความมาจากฉบับของกรมส่งเสริมวัฒนธรรม
(๒๕๕๓) หน้า ๙๕.
๖๓๕
อักขรวิธีธรรมที่จาร คือ “ตีะ”
