Page 155 - ebook.msu.ac.th
P. 155

อุรังคธาตุ จ.ศ. ๑๑๖๗ (พ.ศ. ๒๓๔๘)  155



                   ปริสิทธิสักกเทวนาค อยู่ฮักสาลินอันนอก ฝูงน้ าก่ า (ก้ า?) มาใต้  เพื่อไหลผ่า
                   น้ าของ  ให้เป็นมังคละแก่บ้านเมืองหั้นแล
                          นางเทวดามัจสนารี จีงว่า ผู้ข้ารักฮักสาเจ้าบุรีจันทแลนางทั้งหลาย
                   กับทั้งข้อยหัตถบาทเจ้าบุรีจันทแล

                          เทวดาอินทผยอง ว่า ผู้ข้า ๔/๗/๑ จักฮักสาคนทั้งหลาย ในเวียงแต่คุ้มก้ า
                   เมื่อหน้าไปใต้ ทั้งมวรแล
                          เทวดาสาราสนิด (ว่า) ผู้ข้า จักฮักสาแต่คุ้มเบื้องหลังนั้นเมื่อเหนือ

                   ทั้งมวรแล
                                                                    ๖๕๕
                          เทวดาสิริเจียมบาง จีงว่าแก่พระยานาคว่า สีเมือง  อันนี้ มีห้าแห่ง
                   คือว่า
                                         ท่าน ้าใต้ บ่อน ๑

                                         ท่าน ้าเหนือ บ่อน ๑
                                         ท่าพันท้าว บ่อน ๑
                                         หาดซายผ่อล้า บ่อน ๑
                                         โคกค้า  บ่อนนาคตัวได้อยู่

                          แม่นว่าสีเมืองฮักสาหั้นเทิน  จีงหมั้นเถี่ยวล้ าดู เงือกงูฝูงเป็นบ่าวนั้น
                   เจ้าทั้งหลาย  อย่าได้ให้กินผู้ กินคน ฝูงบ่ได้กท าผิดคองนั้นแล  เอากันฮักสา
                   บ้านเมืองดี ให้สาสนาฮุ่งเฮืองเทิน  พระยาสุวัณณนาคนี้  เจ้าได้เป็นใหย่
                   ก็หากตนอยู่ในสาสนาสารณาคม  ฮักสาจิดแก้วสัพพัญญูเจ้าพุ้นแล

                          ยามนั้นพระยาสุวัณณนาค  ก็ยินดี  จีงแต่งนาคสี่ตัวให้เป็นล่ามเมือง
                   เพื่อพิจารณาดูยังโทดคนทั้งหลาย  อันควร ขบ ๔/๗/๒ (เกฺร) เคี้ยว กิน  อันบ่ควร
                   กิน อย่าให้กิน  ล่ามสี่ ตัวนี้ แม่น

                                         กายโลหะ ๑
                                         เอกจักขุ ๑
                                         สุคันทะ ๑
                                         อินทจัก ๑
                                 นาคฝูงนี้ เป็นล่ามแล



                   ๖๕๕
                       หมายถึง ศรีเมือง
   150   151   152   153   154   155   156   157   158   159   160