Page 65 - ebook.msu.ac.th
P. 65
อุรังคธาตุ จ.ศ. ๑๑๖๗ (พ.ศ. ๒๓๔๘) 65
พระพุทธเจ้าแล้วจีงเอาไปไว้บ่อนสันเพนโพนดินแดงหั้นพระยานาคตัวนั้น
จีงเอาหินไปไว้ในน้ าที่บ่อนอยู่แห่งตนคนทั้งหลายจีงว่าเว็นสัน (เวินฉัน)
เว็นพระเจ้าสันข้าวนี้แล
๒๑๔
พระเจ้าสระเด็ดจจจากที่นั้นไปสีโคตรบองเพียงที่อยู่พระยาปา
ตัวนึงเห็นรัสสมี (รัศมี) รังสีพระเจ้าจีงพาประริวานแห่งตนแล้วน าน้ าไปพระ
เจ้ากท าหัสสิตุกานแย้มหัว เจ้าอานนจีงไหว้ว่าสัพพัญญูเจ้าแย้มหัวด้วยเหดอัน
ใดก็ข้าจา
ดูราอานนพระตถาคตเห็นพระยาปาตัว ๑๑/๑๗/๑ พาประริวานมาน าซู่
ฝั่งน้ านี้แล พระยาปาตัวนี้เมื่อก่อนพุ้นได้บวดเป็นภิกขุในส านักพระเจ้ากัสสปะ
๒๑๕
(กัสสปะพุทธเจ้า) ได้มาแคมน้ าที่อยู่นี้แลเด็ดเอาใบไม้มาฮองกินข้าว เมื่อ
ใก้จุตติมีค ากินแหนงจีงได้เป็นพระยาปาอยู่ในที่นี้แลมันเห็นรัสสมีอันต่างแลได้
๒๑๗
๒๑๖
ยินเสียงค้องกอง ดังนั้นออกจากที่อยู่มาจีงเคยเห็นอารม แลได้ยิน
๒๑๘
สรัทธารม อันดีแต่เมื่อก่อนจีงฮู้สัพพัญญูดังนั้นแล ปาตัวนี้จักมีอายุยืนนัก
เมตเตยยะโพธิสัดลงมาเป็นพระเจ้าจีงจุตติจากชาตติเป็นปานี้ได้บวดเป็นพระ
ภิกขุภาวนาในส านักพระเจ้าเมตเตยยะพุ้นแล
๒๑๙
พระยาปาได้ยินก็ชมชื่นยินดีคนิงในใจใค่ ได้ยังฮอยปาทลักขนา
๒๒๐
พระพุทธเจ้าได้ ตรัสสรู้ แจ้งจีงมิตตาอธิฏฐานโง่นหินแคมน ้าที่นั้นก็มีแล คน
ทั้งหลายจีงว่าปาทลักขนาเว็นปา (เวินปลา) มาเท่ากาลบัดนี้แล
๒๑๔
พระยาปลา-ผู้ปริวรรต
๒๑๕
นิทานอุรังคธาตุ ฉบับของกรมส่งเสริมวัฒนธรรม (๒๕๕๓) กล่าวว่า “เด็ดเอาใบไม้ตักน ้า
กิน” หน้า ๕๑., และอุรังคธาตุ (ต านานพระธาตุพนม) ฉบับของหอสมุดแห่งชาติ (๒๔๘๓)
กล่าวว่า “เด็ดใบไม้กรองน ้าฉัน” หน้า ๑๔.
๒๑๖
ฆ้อง, กลอง-ผู้ปริวรรต
๒๑๗
อารมณ์-ผู้ปริวรรต
๒๑๘
สัททารมณ์-ผู้ปริวรรต
๒๑๙
ใคร่-ผู้ปริวรรต
๒๒๐
ตรัสรู้-ผู้ปริวรรต
