Page 67 - ebook.msu.ac.th
P. 67
อุรังคธาตุ จ.ศ. ๑๑๖๗ (พ.ศ. ๒๓๔๘) 67
ใส่หัว ๓ ทีจีงปราถนาว่าสาธุ สาธุ ขอให้ผู้ข้าได้ค้ าสาสนาเจ้ากูก็ข้าเทินมีค า
ปราถนาดังนั้นจีงอุ้มเอาบาสไปน าส่งฮอดต้นฮังที่นั้น พระเจ้าจีงเอาบาสด้วย
พระยาแล้วสระเด็ดจจไปทางอากาดลงมาสู่ภูก าพ้าก็มีแล
๒๒๙
ยาม ๑/๑๘/๒ (ขุ) นั้นพระยากระสัน ดอม หงายหน้าขึ้นยอมือนบ
เจ้าเท่าสุดชั่วตาคึดใค่ได้เป็นพระเจ้าตนนึงในใจแล้วคืนมาสู่ที่อยู่แห่งตนหั้นแล
พระเจ้าตรัสสรู้แจ้งสะเพาะซึ่งพระยาแล้วจีงสันข้าวสันน ้าอโน (ดาด)
๒๓๐
ตรัสแล้วจีง ล่วง ถามพระยาอินทาว่า
๒๓๑
ดูราอินทราธิราส พระตถาคตมาสรัฏฐิดในราตีที่นี้ด้วยเหดสิ่งใด
นั้นจา
๒๓๒
อินทราธิราสว่าภูก าพ้านี้พระเจ้าอาไส ซึ่งอดีตเหดแห่งพระเจ้า ๓
ตน มีพระกุกกุสันธะเป็นเค้า พระโกนาคมนะ ถ้วน ๒ พระกัสสปะ ถ้วน ๓ อัน
เข้าสู่นิรพานแล้ว อรหันตเจ้าทั้งหลายย่อมเอาธาตุอันประเสิดมาไว้ในที่นี้ เพื่อ
ว่ามิตตาท้าวพระยาฝูงมีบุรสมพพานได้โพธิยานแลช่อหน่ออรหันตทั้งหลายจักมี
๒๓๓
เมื่อสุดเมื่อช้อยอันนี้หากเป็น จาฮีด แห่งพระเจ้าทั้งหลายสืบ ๆ มาแท้ก็
๑/๑๙/๑ ข้าแล
พระเจ้าสันข้าวนั้นแล้ว (อินทาจีงกล่าว) สะเพาะซึ่งพระยาติโคตรบูร
ตนกินเมืองอันคนทั้งหลายว่าเมืองสีโคตรบองนั้น ผู้ข้าทั้งหลายฝูงเป็นอินทา
เป็นพรมจีงพ้อมกันว่าเมืองสีโคตโมเหดว่าพระเจ้าโคตมะหากให้สีสวัสสดีแก่
พระยาติโคตรบูรผู้ข้าทั้งหลายว่าดังนี้ก็ข้าแล
๒๓๔
พระยาอินทา กล่าวต้าน พุทธวิไส แล้ว พระเจ้าอยู่บ่ปาก
๒๒๙
หมายถึง คะนึง, คิดผูกพันอยู่, มีใจจดจ่ออยู่
๒๓๐
ลอง-ผู้ปริวรรต
๒๓๑
อินทาธิราช-ผู้ปริวรรต
๒๓๒
อาศัย-ผู้ปริวรรต
๒๓๓
จาฮีต, จารีต-ผู้ปริวรรต
๒๓๔
พุทธวิสัย-ผู้ปริวรรต
