Page 72 - ebook.msu.ac.th
P. 72
72 ณรงค์ศักดิ์ ราวะรินทร์
๒๖๑
แล้วถ่วม ฮอยพระพุทธเจ้าทั้งหลายแลถ่วมบ้านเมืองเสียคนทั้งหลายจีงหยา
ยกันอยู่เป็นแต่บ้านนิคมน าแคมหนองหานเป็นประจันตะ (ประ) เทดจักไปเอา
๒๖๒ ๒๖๓
คอง ปฏิบัด เอากับบ้านกานเมืองในราชธานีที่พุทธสาสนาจักตั้งฮุ่งเฮือง
๑/๒๒/๒ (ไข) นั้นแล
คันว่าพระพุทธเจ้าทั้งหลายเข้าสู่นิพพานแล้ว อรหันตเจ้าได้เอาธาตุมา
ใก้แคมน้ าทนนัทที (ของ) นั้น เมืองราชธานีพุทธสาสนาก็ตั้งแคมน้ าอันนั้นแล
๒๖๔
เมืองเบื้องเหนือหล่า มาเบื้องใต้ เมืองหล่าจีงเมื่อเหนือเมืองอันตั้งท่ามกลาง
๒๖๕
นั้นแวน ประเสิดมีอนุภาบ ท้าวพระยาฝูงมีบุรสมพพานจักได้เกิดเสวย
ราชธัมมค้ าพุทธสาสนาแห่งพระเจ้าทั้งหลายแล
คันว่าหมดเขดสาสนาเมืองราชธานีที่ท่ามกลางแม่น้ าก้ าเหนือก็หล่าคืน
เหนือ (เมือ) เมืองราชธานีสีโคตรบองอันเป็นที่พระเจ้าทั้งหลายบิณฑิบาสก็หล่า
ค่ามาตั้งที่เก่า เมืองหนองหานนั้นก็หล่ามาตั้งแคมหนองทั้ง ๒ ดังเก่าเพื่ออยู่ถ่า
พระเจ้าทั้งหลายหั้นแล
ยามนั้นท้าวพระยาฝูงมีบุรสมพพานก็เกิดน าตามราชธานีนั้นแล
๑/๒๓/๑ อันนี้หากเป็นธัมมะดาจาฮีดพุทธสาสนาน าแคมน้ า แม่น้ าทนนัที
ได้ตั้งแต่เบื้องเหนือแลเบื้องใต้ เบื้องตาวันออกอันใก้แคมแม่น้ านั้นบ่หล่าบ่คา
แท้แล
ดูรามหาราสพระตถาคตตรัสสรู้วันนี้จีงได้ว่าบ่มีคนอยู่ในเมืองหนอง-
หานเพื่อดังนั้นแล แม่นว่ามีคนอยู่ในแคมหนองทั้ง ๒ ดังนั้น ท้าวพระยาฝูง
ประเสิดเป็นเอกราสจักตั้งอาณาเขดเป็นพระพุทธสาสนาอันใหย่ ก็บ่มีท่อเป็น
ประจันตเขดพุทธสาสนาตามกาลประเทดหั้นแล
๒๖๑
หมายถึง ท่วม
๒๖๒
หมายถึง ครรลอง
๒๖๓
ปฏิบัติ-ผู้ปริวรรต
๒๖๔
หมายถึง ละ
๒๖๕
หมายถึง มาก
