Page 71 - ebook.msu.ac.th
P. 71
อุรังคธาตุ จ.ศ. ๑๑๖๗ (พ.ศ. ๒๓๔๘) 71
คันพระตถาคต ๑/๒๑/๒ (แข) มาสุมฮอยแล้วนิรพานดังนั้น คนทั้งหลายบ่
มีในที่นี้แล พระยาสุวัณณภิงคละจีงไหว้พระเจ้าว่าบ่มีคนอยู่จักไว้ฮอยบาทด้วย
เหดใดก็ข้าจา
ดูรามหาราสที่ใดคนทั้งหลายบ่ได้อยู่นั้นหากมาขอเอายังฮอยบาทเป็น
เหดอันควรไว้พระเจ้าก็จีงไว้ก็เป็นดังพระตถาคตบัดนี้หั้นแล ผิจักไว้ฮอยใน
๒๕๕
กะดานหินบ่อนที่ใดจักเป็นบ้านเมืองตั้งพุทธสาสนปรกัตติ นั้นแม่นมีเหดอัน
ควรไว้พระเจ้าทั้งหลายก็บ่ไว้ เหดเทวดาแลพระยานาคจักเทียวหวงแห่ง
๒๕๗
๒๕๖
บ้านเมืองจักเส่า สูรเสีย พระพุทธเจ้าทั้งหลายย่อมไว้ยังฮอยไก (ไกล)
เมืองที่สาสนาจักตั้งนั้นแล ที่ใดสมควรตั้งบ้านเมืองพระเจ้าก็ย่อมไว้ฮอยจิดแก้ว
ก้ าท้ายเมืองเมื่อใต้นั้นก่อนเหดให้พุทธสาสนาฮุ่งเฮืองในเมืองอันนั้นแล้วจัก
๒๕๘
อยาย ห่างมาใต้น้ าหั้นแล
เมื่อจักตั้งจิดแก้วก้ าหัวเมืองพุทธสาสนาก็ตั้งฮุ่ง ๑/๒๒/๑ เฮืองในเมืองอัน
นั้นแล้ว จีงอยายหว่างเมื่อเหนือแลที่บ่อนฮอยอันพระพุทธเจ้าไว้นั้น
ก็บ่ตั้งเป็นเมืองคนทั้งหลายอยู่เป็นปักกะติด้วยแท้
เมืองหนองหานหลวงอันนี้ คันว่าพระเจ้าทั้งหลายสุมฮอยแม่นพระยา
๒๕๙
ตนใดเสวยราสพระยาตนนั้นส้างสมพาน แสนมหากัปทั้งแล้ว แม่นว่าเมือง
หนองหานน้อยก็ดังเดียวเมืองอันนี้แล เมื่อเกิดพ้อมกันเมืองทั้งสองนี้เกิดด้วย
เหดแห่งพระเจ้าจักเทียวก็มีแล คันว่าสุดเซ่นพระยา ๒ เมืองนี้เทวดาแลนาค
๒๖๐
ทั้งหลายฝูงฮักสาหนองหานทั้ง ๒ จักให้น้ าลวาด หนองเข้ามาหากัน
๒๕๕
ปกติ-ผู้ปริวรรต
๒๕๖
เศร้า-ผู้ปริวรรต
๒๕๗
สูญเสีย-ผู้ปริวรรต
๒๕๘
หยาย, ยาย หมายถึง แจก, แบ่ง ในเอกสารใบลาน ตัว “ย หยาดน ้า” จะเขียนโดย “อฺย”
เช่น อฺย้าน, อฺยาย, อฺยุดอฺยา เอฺย้าเฮือน เป็นต้น
๒๕๙
บุญสมภาร-ผู้ปริวรรต
๒๖๐
หมายถึง แผ่, ปู, ลาด
