Page 110 - ebook.msu.ac.th
P. 110

๑๐๑





                                     สองขุนเฒ่า                   โดยๆแล้วลงแล่น

                                     เกณฑ์ไพร่น้อย                บ่มีช้าสี่วัน

                       คันว่า        จัดส าเร็จแล้ว               เถิงวันดีมื้อปอด

                                     สองก็คุมรี้พล                สืบน าบ่มีช้า

                                     เขือก็เข็ดซ้อน               แห่งเฮาดอกนา

                                     หลงไหลเนื้อ                  ลืมตนจั้งบ่อยู่

                                     คงจักเสียพิธี                บ่อาจคุมกันได้

                                     พระสั่งแล้ว                  ก็เดาดาคาดเครื่อง

                                     ตกแต่งห้าง                   เตรียมไว้ซู่คน



                                     บั้นกองทัพพระวอรบชนะทัพเวียงจันทน์



                                     คันได้ยินเสียงตุ้ม           ปืนสัญญาในป่า

                                     พระวอจีงได้                  คุมเหตุกั้นกลางของไว้

                       เมื่อนั้น     กองทัพก้ า                   เวียงจันทน์ตกคะมะ
                                     จักซิเตินไปหน้า              คืนหลังบ่เป็นท่า

                                     ตกอยู่ในที่ล้อม              ระหว่างเขตเขาฮอม

                                     หนสองก็ทนทวยเหนื่อย          มึนพอสะบั้น

                                     พระวอบ่ได้ช้า                สัญญาไทยพวกไพร่

                                     โภยหลั่งให้                  หมู่ตนไว้เขื่อนเเข็ง   แท้เน้อ

                                     ฝูงหมู่รี้พลกล้า             พากันโฮมไหลหลั่ง

                                     กองหน้าฟันกันไว้             ดังหน้าหมู่          แท้แล้ว
                       เมื่อนั้น     พระวอเจ้า                    ใจกระสันเต้นเข้าใส่

                                     เมืองแสนหลบบ่ม้ม             คมง้าวป่ายคอ

                                     เมืองจันเจ้า                 จับเอามาฟันฟาด

                                     บ่ให้อยู่ช้า                 พระวอฆ่ามอดชีวัง

                                     ฝูงหมู่รี้พลเมือง            เวียงจันทน์ก็แตกตื่น

                                     เหตุว่าเสียผู้เค้า           ใจเศร้าตั้งบ่ฟัง


                                                 พระวอ-พระตาในเอกสารใบลาน
   105   106   107   108   109   110   111   112   113   114   115