Page 110 - ebook.msu.ac.th
P. 110
๑๐๑
สองขุนเฒ่า โดยๆแล้วลงแล่น
เกณฑ์ไพร่น้อย บ่มีช้าสี่วัน
คันว่า จัดส าเร็จแล้ว เถิงวันดีมื้อปอด
สองก็คุมรี้พล สืบน าบ่มีช้า
เขือก็เข็ดซ้อน แห่งเฮาดอกนา
หลงไหลเนื้อ ลืมตนจั้งบ่อยู่
คงจักเสียพิธี บ่อาจคุมกันได้
พระสั่งแล้ว ก็เดาดาคาดเครื่อง
ตกแต่งห้าง เตรียมไว้ซู่คน
บั้นกองทัพพระวอรบชนะทัพเวียงจันทน์
คันได้ยินเสียงตุ้ม ปืนสัญญาในป่า
พระวอจีงได้ คุมเหตุกั้นกลางของไว้
เมื่อนั้น กองทัพก้ า เวียงจันทน์ตกคะมะ
จักซิเตินไปหน้า คืนหลังบ่เป็นท่า
ตกอยู่ในที่ล้อม ระหว่างเขตเขาฮอม
หนสองก็ทนทวยเหนื่อย มึนพอสะบั้น
พระวอบ่ได้ช้า สัญญาไทยพวกไพร่
โภยหลั่งให้ หมู่ตนไว้เขื่อนเเข็ง แท้เน้อ
ฝูงหมู่รี้พลกล้า พากันโฮมไหลหลั่ง
กองหน้าฟันกันไว้ ดังหน้าหมู่ แท้แล้ว
เมื่อนั้น พระวอเจ้า ใจกระสันเต้นเข้าใส่
เมืองแสนหลบบ่ม้ม คมง้าวป่ายคอ
เมืองจันเจ้า จับเอามาฟันฟาด
บ่ให้อยู่ช้า พระวอฆ่ามอดชีวัง
ฝูงหมู่รี้พลเมือง เวียงจันทน์ก็แตกตื่น
เหตุว่าเสียผู้เค้า ใจเศร้าตั้งบ่ฟัง
พระวอ-พระตาในเอกสารใบลาน