Page 111 - ebook.msu.ac.th

๑๐๒

เขาก็หันหลังเข้า ฟ้าวหลบคืนทางเก่า

ใจเสียบ่อาจยั้ง พลตื้นก็แตกคืน

กองพระวอฆ่าฟันตาย เหลือคณา

อานเหลือล้น อเนกนอง

คันว่า ปากป่าพุ้น ทางฮ่อม สองแคมท่าวกัน

โฮมไล่ต้อน ท้าวสูรซ้อน

เขือก็พากันเต้า ตัดหลังตันซ่อง

คุมก าลังตบ ขนาดตีตัดไว้

บ่มีทางเว้นหลบ หนีออกทางใด
เป็นดังขวาง ทางฮอบวงลอบ

อยู่ท่างฟันเข่นฆ่า คนตายดั่งขอนไฮ

สนุกป่ายเปื อง ฟันเล่นม่วนมือ แท้แล้ว

เวียงจันทน์คนบ่หน่อย เกณฑ์มาตั้งสองหมื่น

เขาก็หลบหลีกเสี้ยง หนีได้ตั้งห้าพัน

คืนคุ้งเท่า เวียงจันทน์ก้มขาบ

อันที่ล้ ากว่านั้น ก็ตายเสี้ยงบ่หลอ

กษัตริย์เวียงจันทน์ทราบข่าวการแพ้ศึกของเมืองแสนเมืองจัน

เมื่อนั้น ราชาเจ้า เวียงจันทน์ทราบเหตุ

พระก็คึดโศกเศร้า เคืองแค้นบ่มพระทัย

กูก็เสียทีให้ ไทพระตาสองเทื่อ มาแล้ว
มันจักก าเริบก้ า ใจห้าวยิ่งกว่าหลัง แลน้อ

คันกู จักตามฆ่า มันพอสามเทื่อ เลิงนั้น

เกรงจักเสียไพร่น้อย บ่มีกล้าต่อมือ แท้แล้ว

ท่อพระก็คึดคั่งแค้น แค้นคั่งในจิต

คือจั่งสนทนวนเหน็บ ปบพระทัยเลิงเลื้อย

คึดแต่อ าอายหน้า ชาวนิคมหยันหย้อ

พระวอ-พระตาในเอกสารใบลาน