Page 142 - ซีลีเนียมในการผลิตปศุสัตว์
P. 142
131
ตาราง 5.8 ผลของการเสริมซีลีเนียมต่อการหมักในกระเพาะผ้าขี้ริ้วและการย่อยได้ของโภชนะของโคนม
ระยะให้นม
แหล่ง/ระดับซีลีเนียม (มก./กก.) ผลต่อการหมักในกระเพาะผ้าขี้ริ้วและการย่อยได้ของโภชนะ
[1] -กลุ่มควบคุม -ค่าความเป็นกรด-ด่าง และระดับแอมโมเนียไนโตรเจนลดลง
-ยีสต์ซีลีเนียมสูง 0.15, 0.3, 0.45 แต่ระดับกรดไขมันที่ระเหยได้ทั้งหมด และกรดโพรพิโอนิกเพิ่มขึ้นใน
กระเพาะผ้าขี้ริ้ว เมื่อระดับการเสริมยีสต์ซีลีเนียมสูงเพิ่มขึ้น
-การเสริมยีสต์ซีลีเนียมสูงที่ระดับ 0.15 และ 0.3 มก./กก. ส่งผลในการ
ย่อยได้ของวัตถุแห้ง อินทรีย์วัตถุ โปรตีน ผนังเซลล์ และลิกโนเซลลูโลส
เพิ่มขึ้น เมื่อเปรียบเทียบกับการเสริมยีสต์ซีลีเนียมสูงที่ 0.45 มก./กก.
และกลุ่มควบคุม
[2] -หญ้าหมักซีลีเนียมต ่า 0.12 -การเสริมซีลีเนียมอินทรีย์ (ยีสต์ซีลีเนียมสูงและหญาหมกซีลีเนยมสูง)
ี
้
ั
-หญ้าหมักซีลีเนียมต ่า + ซีลีไนต์ 0.8 ส่งผลให้มีการดูดซึมของซีลีเนียมสูงกว่าการเสริมซีลีเนียมอนินทรีย์
-หญ้าหมักซีลีเนียมต ่า + (ซีลีไนต์) และหญ้าหมักซีลีเนียมต ่า
ยีสต์ซีลีเนียมสูง 0.79
-หญ้าหมักซีลีเนียมสูง 0.79
[3] -กลุ่มควบคุม -การเสริมไฮดรอกซ-ซลีโนเมทไธโอนนส่งผลเพิ่มกรดไขมันที่ระเหยได้
ี
ี
ี
-ซีลีไนต์ 0.3 ทั้งหมดและสัดส่วนกรดโพรพิโอนิกต่อบิวทีริก แต่ลดความเป็น
-ไฮดรอกซี-ซีลีโนเมทไธโอนีน กรด-ด่าง และแอมโมเนียไนโตรเจนในกระเพาะผ้าขี้ริ้ว
0.1, 0.3, 0.5 เมื่อเปรียบเทียบกับการเสริมซีลีไนต์
ี
-การเสริมไฮดรอกซ-ซลีโนเมทไธโอนนในระดับสูงขึ้น ส่งผลให้มีการ
ี
ี
ดูดซึมของซีลีเนียมเพิ่มขึ้น
ี
-การเสริมไฮดรอกซี-ซลีโนเมทไธโอนีนที่ระดับ 0.1 และ 0.3 มก./กก.
ส่งผลให้มีการย่อยได้วัตถุแห้ง อินทรีย์วัตถุ โปรตีน ผนังเซลล์ และ
ลิกโนเซลลูโลสสูงกว่าการเสริมไฮดรอกซี-ซีลีโนเมทไธโอนีนและซีลีไนต์
ที่ระดับ 0.5 และ 0.3 มก./กก. ตามล าดับ
[3]
[1]
[2]
ที่มา: Wang et al. (2009), Seboussi et al. (2016), Wei et al. (2019)
Selenium in Livestock Production ซีลีเนียมในการผลิตปศสตว์ 131
ั
ุ